Het is een dag met allemaal gebeurtenissen

Het is vrijdagavond 30 juni en we zijn weer thuis. Het is een dag met allemaal gebeurtenissen en ik heb vandaag zelf niet één foto gemaakt. Vanmiddag hebben we voorlopig afscheid genomen van Henk en Chang en Emke. Ze vertrekken morgenochtend voor de reis terug naar Fryslan (de a moet met een dakje, maar waar zit dat?). Nu het werk aan en in hun huis bijna helemaal klaar is wacht hen de volgende klus en dat is het voorbereiden van hun verhuizing. Emke vond het niet fijn dat we vertrokken, ze moest ervan huilen.  Verhuizen dat klinkt groot maar dat is het niet echt. Tenminste dat wat verhuisd moet worden zal niet veel zijn. Henk had een offerte aangevraagd voor het verplaatsen van hun inboedel van Fryslan naar Zweden en dat wat het moest kosten daarvan sta je wel even te stuiteren. Natuurlijk kun je het ook zelf doen, dat hebben wij gedaan met onze verhuizing maar dat is dan toch een paar keer op en neer tussen NL en Zweden. Na een half jaar klussen heb je daarvoor niet meer de meeste energie. Bovendien komen Chang haar ouders en dan is al dat gereis wel een heel gedoe. Henk en Chang hebben besloten van de offerte af te zien en hun gehele inboedel te verkopen om op die manier zo weinig mogelijk mee te nemen. In Zweden zijn ze inmiddels goed geslaagd voor nieuwe meubels (gekocht van het verhuisbudget). Zo wordt dan nu alles in hun nieuwe huis Nieuw!

Emke kijkt al reikhalzend uit naar haar eten!

Femke en Louis en Julian zijn aan het 'glamperen' in Italie. De ene locatie is nog mooier dan de andere en ze hebben heerlijk weer met af en toe stortbuien. Gelukkig genieten ze volop. We vinden het erg leuk om te zien hoe ze ervan genieten.

Greetje had vandaag haar laatste werkdag in haar oude baan in Oxford. Morgen gaat haar nieuwe dienstverband in, ze gaat dan aan het werk in Rotterdam aan de Erasmus universiteit (School of Management). Binnenkort gaat ze verhuizen naar...... Dat weet ze nog niet maar met een pitstop bij F en L en J en ons zal ze uiteindelijk naar NL gaan. Een hele verandering voor haar. Eentje waar ook zij reikhalzend naar uitkijkt.

Fredrik en Suzanne hebben de vakantie er al op zitten, tenminste deel I en hebben zich na thuiskomst verdiept in zonnepanelen en hebben er vandaag 25 stuks aangeschaft. Nu moeten ze het dak nog op en dat zal binnenkort gebeuren. Klaar voor de winter!

En wij zelf dan....

Wij zitten nu weer even thuis, ons leven is momenteel zo van 'een beetje hier en een beetje daar'.....

foto van vorige week

Tiveden vorige week

Gösta vorige week

Wij kunnen aan de slag met de wintervoorraad hout. Enige tijd geleden hebben we de bestelling gedaan en deze week is het stookhout geleverd. Dit weekend heb ik daar geen zin in!

Ik had toch nog één foto gemaakt

Voor als we straks klaar zijn bij H en Ch en Emke, dan kan het wel. 

Het heeft deze week geregend in Undenäs, ons gras is nu weer helemaal fris groen. Vorige week heeft Gerrit gemaaid en het ziet er nog keurig uit. Dit weekend kunnen we wel overslaan. 

We ontdekten trouwens vorige week dat de ree, waarvan we aanvankelijk dachten dat hij één reekalf had, moeder is geworden van twee. Vorige week toen Fr en S bij ons waren voor de Midsommar viering, kwam ze te voorschijn met haar twee jongen. Wat een mooi gezicht. Op de foto van Gösta, die hierboven staat, zit hij heel mooi rustig te kijken naar de ree en haar jongen. Net alsof hij aanvoelt dat hij ze even met rust moet laten.

We zitten vanavond even heerlijk rustig in onze keuken, nog net niet achter de geraniums. Borta bra men hemma bäst!

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

 

Een 'midsommardag' met een zorgelijk randje

We hadden vandaag de Zweedse vlag uit voor het vieren van 'Midsommar'. Wel de eigenlijke viering was gisteravond 'Midsommarafton'. De echte 'Midsommardag' is vandaag. De zon gaat nu weer richting winter.

Maar was het nu ook een dag voor een viering zo met de spanning die hoog opliep met Ruslands binnenlandse gebeurtenissen. De hele dag nieuwsberichten over een optrekkend huurlingenleger richting Moskou, met Putin mogelijk teruggetrokken in St Petersburg. Het allerlaatste bericht tot nu toe is dat het huurlingenleger rechtsomkeert maakt om bloedvergieten te voorkomen en Gerrit vertelt me net dat het allerlaatste nieuws is dat de legertop van Rusland wordt vervangen iets dat later op de avond weer wordt ontkend. Dit was de eis voor de terugtrekking. Is het een machtsvertoning geweest of een serieuze poging tot een overname van de macht of ging het alleen om de vervanging van de legertop. In elk geval zal Poetin vannacht niet heel lekker slapen. Hoe het vervolg zal zijn dat is afwachten maar het zal niet zo zijn van... 'ze dronken een glas en ze deden een plas en de zaak bleef zoals hij was'. Wij hebben de Zweedse vlag iets voor zonsondergang ingehaald en netjes opgevouwen weer in de lade van de gangkast gelegd. 

We hadden gisteravond een heel gezellige bbq met Suzanne en Fredrik die net terug kwamen van een vakantie in NL en België. Ze hebben het erg naar de zin gehad en waren ook blij weer terug te zijn in Zweden. 

En terwijl wij genoten van elkaar, het heerlijke weer en de bbq, genoot Greetje (nu het nog kan zolang ze nog in Engeland woont) als een deftige dame, van de Royal Ascot.

De nieuwe koning was er ook maar ik geloof niet dat ze hem hebben gesproken. Ik vind het stel er overigens wel koninklijk uitzien zo....

Het is weer heerlijk om thuis te zijn. De grootste droogte lijkt nu even geweken. Onze regenmeter staat helemaal vol water terwijl er ook alweer wat water uit is verdampt.

Het gele en verdorde gras doet nu weer erg z'n best weer groen te kleuren. Dit weekend moeten we na vier weken weer maaien! 

Ook al zijn we niet veel thuis geweest de afgelopen tijd, de tuin ziet er toch prachtig uit en mijn overwinterde geraniums staan volop in de bloei!

En achter onze tuin in het grasland van de boer zagen we nu voor het eerst dit jaar het verwachte nieuwe leven. In de bosjes aan de rand van het grasland woont een ree. Een poos terug zag ik hem en zei ik tegen Gerrit dat die ree drachtig leek te zijn. Gisteravond kwamen moeder en kind tevoorschijn. 

We hadden een heerlijke avond met als afsluiting de ondergaande midzomer zon in onze achtertuin. 

het laatste zonnestraaltje valt op het mooie bloemstukje :-)

Vanochtend na het ontbijt, de koffie en een korte wandeling met de honden zijn S en Fr samen met hun Sevs weer naar huis vertrokken. Gerrit heeft het gras gemaaid en de randjes getrimd en ik heb met de hand(motor)maaier de greppels grotendeels gemaaid. 

Vanavond ga ik even lezen en verplaats ik me op die manier even in een geheel andere wereld dan de daadwerkelijke huidige. Wel even lekker ontspannend.

Ontvang een warme en vooral vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd....

 

Tijden veranderen in Forsvik

 Het is zaterdag en een heftig warme dag vandaag. We zijn niet eens met de honden aan de wandel geweest, het is te warm voor ze. Ze kunnen spelen in de tuin en daarin ook de schaduw opzoeken. Dat is beter voor hen dan een wandeling in de hitte en over het warme asfalt.

Wij hebben een rustdag en we doen weinig. Gerrit probeerde nog even het restant van ons pad naar de weg van onkruid te ontdoen maar het was te warm. Ik deed alleen even de was en verder niets. Ook een ervaring hoor..... niets doen!

Rond vier uur besloten we even in Forsvik te gaan kijken. Forsvik is een klein dorp bij ons in de buurt en het ligt aan het 'Götakanal'. Wat zijn wij er vaak geweest aan het begin en het einde van onze vakanties. Het begin kenmerkte zich toen door bijkomen. De overgang tussen een hectisch levensritme door de druk van werk en dan de ontspanning van de vakantie. Het trage ritme van het leven in Forsvik en het wandelen in de omgeving maakten dat wij langzaam maar zeker de stress van het dagelijks leven los konden laten en zo aan onze vakantieweken konden beginnen. 

Zo stonden we daar aanvankelijk in 2010 links van het kanaal

Forsvik was 'ontdekt' door mijn broer. Hij vertelde ons over een mooie en rustige plek met een ontspannen atmosfeer en een heel vriendelijke sluisomgeving beheerder. Onze eerste keer Forsvik was zo ongeveer 2010 nadat wij er een jaar eerder zijn geweest om er even te kijken. Het was een erg leuke plek om te staan. Aan het kanaal op het gras bij de sluis, lekker in de zon met uitzicht over het meer. Fantastisch toen. De plek kostte ons toen iets meer dan 100 SEK per nacht, geen geld en het was er nooit druk. Daarna kwam er steeds iets bij en ons maximum was 150 SEK per nacht. Het kampeergeld werd geind door de beheerder 'Håkan' die 's avonds langskwam. Dat was een leuk moment, met iedereen werd een praatje gemaakt. Kwam je er twee jaar achtereen dan herkende hij je en vroeg hij hoe het was en wat we dit jaar gingen doen in de vakantie. Het praatje maakte dat je je welkom voelde en geaccepteerd. Bovendien sloeg hij ook wel eens een avond over wanneer je er meerdere dagen stond :-)

Håkan's vrouw Lotte beheerde het winkeltje (5 knop) bij de sluis. Daar kon je een ijsje kopen of een souvenir voor de achterblijvers. Erg gezellig ingericht was haar winkeltje, overgenomen van haar moeder die het initiatief ertoe had genomen. Op dat moment denk je dat het leven daar in Forsvik altijd zo blijft, omdat je dat misschien ook graag wilt. Het voelt veilig om daar elk jaar weer dezelfde situatie tegen te komen en daar van te genieten.

De eerste verandering die we meemaakten was de aanleg van een kleinschalig spoorlijntje voor toeristen. Wij stonden altijd aan de linkerkant van het kanaal, vanuit het dorp gezien dan, met een heel fraai uitzicht over het meer en de sluis. (zie foto boven)

Het volgende jaar mochten we daar niet meer staan. We moesten naar de schaduwkant van de sluis waar de bomen waren gerooid, met geen uitzicht meer over het meer en een kampeerruimte op grind en niet meer op gras. 

Een volgend jaar stond er een hek en moesten we met de voorkant van de caravan naar het hek toe parkeren zodat er meer ruimte was voor andere gasten. Voor ons geen probleem, dat snapten we wel. Het seizoen is immers kort in Scandinavië en de vraag naar camperplaatsen nam toe. 2013 was onze laatste keer, dat jaar kochten we ons huis.

Voorjaar 2022 is het beheer van de kampeerplaats en het winkeltje van Lotte overgenomen door Malin en Peter. Lotte en Håkan hebben nu andere banen. Begrijpelijk want het is natuurlijk een hele investering om elk voorjaar, zomer en nazomer zo bezet te zijn met het beheer van de sluisomgeving. Het gezinsleven schiet er dan bij in net zoals de mogelijkheid tot een zomervakantie met elkaar.

Vandaag gingen we eventjes naar Forsvik en kochten we er een ijsje. Daarna wandelden we over het terrein van de sluisomgeving daar waar de kampeerplaats is, tegenwoordig heet dat 'ställplats'.

Het eerste dat ons opviel was dit bord:

Er staat in diverse talen vermeld dat het een ställplats is en geen parkeerruimte. Wel dat snappen we dat je dat even aangeeft. Onze ervaring was namelijk dat er overdag vele mensen kwamen om er even te wandelen en dat die mensen ook hun auto even parkeerden op de ruimte die er was. Het was altijd zeer ongedwongen daar en voorheen nooit een probleem. Twintig meter verder staat dit bord:

Er wordt aangegeven dat campers met hun voorkant naar het hek, bij het kanaal  mogen parkeren en dat daarna caravans en campers tegen de bosrand gezet moeten worden. Daar waar je niet meer uitzicht hebt dan dat op de achterkanten van de campers die tegen het hek aanstaan. Niet leuk zo dachten wij nog.

En nog geen twintig meter verder staat dit bord:

Op tien meter dit informatiebord met opnieuw in alle mogelijke talen de regels van de ställplats en weer de tekening van hoe je je voertuig dient neer te zetten.

Het tarief is inmiddels opgehoogd tot 200 SEK. Nog steeds niet duur voor een kampeernacht maar toch het dubbele van wat wij aanvankelijk betaalden. Het kampeergeld wordt niet meer aan de deur geind maar moet worden betaald in het winkeltje dat daartoe speciaal nog een avondopening heeft ingesteld. Voor Zweedse kampeerders is het ongecompliceerder, die kunnen betalen met Swish.

Weer twintig meter verder stond er opnieuw een bord met daarop een tekening van hoe je je voertuig moet parkeren....

Dus mocht je met je caravan aankomen en aan het kanaal willen staan dan moet je tot drie keer toe een aanwijzing negeren en dan sta je er vermoedelijk niet zo lekker meer. Je zou ook kunnen zeggen dat caravan eigenaars hun auto niet bij de caravan mogen parkeren maar deze op de parkeerplaats bij de ställplats moeten zetten. Dan maak je geen onderscheid tussen camper eigenaars en caravan eigenaars. 

Wij hadden moeite met deze strakke organisatie. Het tast je gevoel van vrije keuze aan. Vrijheid en ongedwongenheid zijn  juist een hoofdthema in een vakantie en zeker een kampeervakantie in Zweden. Dat is in Forsvik nu verdwenen met de regels van Malin en Peter de nieuwe beheerders van de sluisomgeving. Het gemoedelijke is ermee verdwenen.

Verder is de sluisomgeving nog altijd even mooi en is Forsvik een pittoresk dorpje waar het goed toeven is. Zeker de moeite van een bezoek waard. 

Hieronder vind je nog enkele foto's van de sluisomgeving.

tot onze verbazing was er nog geen boot te zien.

Tijden veranderen en zo ook gewoonten dat besef ik goed maar dit is voor mij een voorbeeld van een te strakke regelgeving en discriminatie in een vakantieomgeving.

Na ons uitje zijn wij gevuld met verbazing over Karlsborg naar huis gereden. De lucht betrekt en er vormen zich regenwolken. Er wordt regen verwacht en niet weinig ook. Prima voor onze tuin en ook voor ons want 50 graden op het zuidterras is erg warm. Laat het dus maar even regenen.

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

Uitrustweekend

Het is vrijdagavond het begin van het laatste weekend voor 'Midsommar'. Daarna is het alweer aftellen. Vrijdag betekent ook terug in Undenäs! Daar waar de natuur smacht naar een drup regen. We hoeven nog steeds ons gras niet te maaien, het is helemaal geel geworden. Slechts het onkruid groeit nog en daarvoor haalt Gerrit de maaier niet van stal.

In het huis van Henk en Chang en Emke naderen we de voltooiing. In elk geval is het dan  nu zover dat erin gewoond kan worden. Klusjes zijn er nog wel en we proberen zo ver mogelijk te komen maar ze moeten ergens begin juli ook naar NL voor het voorbereiden van de verhuis en het ontvangen van de ouders van Chang. Die komen, als alles goed gaat met de visum aanvraag, deze zomer naar NL en verhuizen mee naar Zweden.

In hun huis zijn de kamer, de keuken, de hal en de gang nu zo goed als klaar, de slaapkamers ook, de badkamer moet nog worden afgemonteerd en het toilet in de hal is nog het meest in ontwikkeling maar ook daar is het werk te overzien. Wat hebben we veel gedaan, van binnen is het een geheel nieuw huis geworden met een geheel nieuwe vloer met ventilatie, vloerverwarming en deels nieuwe en versterkte wanden. Op een gegeven moment kon je van voor naar achteren door het huis heenkijken. Nog twee weken werk denk ik. Mijn werk vormt denk ik de sluitpost, ik schilder en behang en dat komt in beeld nadat alle andere werkzaamheden zijn gedaan. Ik heb nog wel een aardig lang klussenlijstje. 

In Bosse zijn we momenteel wat krap behuisd. 's Avonds wanneer we de avondwandeling hebben gelopen en we buiten allemaal weer een beetje zijn afgekoeld zitten we met elkaar (Gerrit, ik en de honden) nog eventjes gezellig in de camper. Wel 'gezellig' is een groot woord want het weinige bewegen breekt Gösta wel een beetje op. Hij blaft op elke hond die voorbij loopt. Weer thuis in Undenäs kan hij weer naar hartelust in de tuin lopen en dat doet hem zienderogen goed. Zijn oren dansen nu weer op zijn hoofd. Hij ligt nu lekker in de keuken te slapen. Sevs gedraagt zich voorbeeldig, daar heb je geen hond aan. 

Onderweg naar huis hadden we weer even een snelle hap gehaald, deze keer bij de MAX (klimaat neutraal zijn ze, zeggen ze). Zo konden we na thuiskomst nog lekker even op onze altan zitten.

En kijk eens, één en al rust.....

We hopen op een lekker uitrustweekend! Wanneer alles meezit krijgen we zondag zelfs een regenbui met 18mm water. We zullen zien.....

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.......

 

Een warme zondag

Gisteravond is Sevs bij ons komen logeren. Helemaal lekker kwam dat niet uit omdat wij natuurlijk op werkdagen aan de klus zijn bij Henk en Chang en Emke. Fredrik en Suzanne vonden het echter prima dat wij Sevs mee zouden nemen. Zo komt het dat we nu helemaal propje vol zitten in Bosse. Gerrit en ik op de stoelen en de honden in het looppad. 's Nachts gaat Gösta in de garage waar we zijn grote mand hebben staan en hij even lekker languit kan liggen slapen. Sevs kan dan alleen in het looppad liggen waar hij dan ook voldoende ruimte heeft. Sevs is een heel rustige hond, in tegenstelling tot Gösta die zijn portie aandacht wel nodig heeft, en we denken dat het zo goed kan. Goed ventileren moeten we nu toch al met de warmte die we nu hebben.

Want wat een hitte vandaag, het is echt wel even wennen. Wij gingen nog vol goede moed met de woefen uit wandelen langs het Götakanaal maar eigenlijk was dat zo midden op de dag veel te warm voor hen. Ze liepen te hijgen en te puffen. Halverwege de wandeling kunnen ze even in het water om af te koelen en wat te drinken. Lopend langs het kanaal gaat dat niet omdat de kanten vol stenen blokken liggen ter bescherming van de walkant. Daar kunnen ze niet bij het water komen.

Na de verkoelende plons zijn we even naar het clubgebouw van 'Tåtorps Båtklub' gelopen. Dat is nu heel leuk omdat ze hier nu een uitservering hebben. In de zomermaanden kun je daar een fika of een ijsje kopen. Buiten staan wat picknick tafeltjes met natuurlijk een vers geplukt bloemetje erop. Een mooi lommerrijk plekje daar. Gösta en Sevs konden er lekker in de schaduw een plekje vinden.

Gerrit haalt het ijsje

het clubgebouw

Na het ijsje liepen we weer terug naar de auto. Dat was voor de beestjes een zware tocht. Ze wilden bijna niet meer in de vooruit.

We hadden verwacht dat er inmiddels al wel wat boten door het kanaal zouden varen maar gedurende de gehele wandeling zijn we er niet eentje tegengekomen, zelfs geen rondvaartboten. We hopen maar dat er in de echte zomermaanden iets meer drukte zal zijn want dat brengt zomerse levendigheid in de diverse sluisomgevingen die er in het kanaal zijn.

 Eenmaal weer thuis hebben we onze moestuin flink wat water gegeven. We hoorden ook regelmatig een klein vliegtuig overvliegen. We denken dat dit is voor controle op bosbranden. Het is echt kurkdroog en de grasmat van de achtertuin kleurt nu geheel geel. We hebben niet gemaaid want dat doet op dit moment meer kwaad dan goed. Alleen onder de beuken voor is het gras nog groen. Daar komt bijna geen zon. We hebben daar vorig jaar schaduwgraszaad gezaaid en dat geeft onze grasmat daar nu toch eindelijk een groene kleur maar ook daar groeit het gras niet zo veel.

het bakje met het gaatje onderin

Op de palen bij de oprit staan bakjes met violen. In die bakjes heeft Gerrit uit voorzorg een klein gaatje geboord zodat het overtollige water weg zou kunnen lopen. Wel dat laatste is iets wat je nu niet wilt. Ik heb daarom die gaatjes met duct tape maar weer afgeplakt en ook de violen maximaal water gegeven. Ik hoop nu maar dat ze de hitte van deze komende week gaan overleven. Mijn andere bakjes met bloemen heb ik in de schaduw neergezet. Verder hebben we deze middag lekker geluierd. Geen spectaculair weekend maar wel heel fijn om weer even thuis te zijn.

Ontvang van ons een warme en vredevolle groet en wordt vervolgd.....

De boer en z'n eerste snee

Wij wonen 'på landet' met uitzicht op het land van de boer in ons dorp. We hadden al een paar keer gezegd dat het tijd werd om te maaien want het gras was in korte tijd heel erg gegroeid. Gelukkig is de boer in ons dorp een biologische boer en zien we hem nooit met gif uitrijden. Het land daarin groeit en leeft van alles. Het maaien is dan ook altijd een spannende bezigheid want wat komt zo'n boer allemaal tegen in het lange gras.

Vanochtend zagen we de boer met zijn maaimachine in actie. Het is een heel gevaarte met links en rechts twee meters lange maaibalken en voor op de tracker ook eentje van twee meter. Dus in één streek maait onze boer zes meter breed. Dat gaat ook nog eens in een hoge snelheid, een stuk land daarmee is hij in no time klaar.

We hebben er tijdens de wandeling met Gösta even naar staan kijken. Op dat moment was hij links van ons aan het maaien en had hij het land rechts van ons al klaar. Dat stuk land daar was van alles gaande. De hazen renden onrustig heen en weer liepen verdwaasd over het pad waarop wij wandelden, een ree liep langs het gemaaide gras en de grauwe kiekendief, wel drie stuks, vloog laag over het gemaaide grasland op zoek naar prooi. 

het pas gemaaide grasland

de grauwe kiekendief op zoek naar prooi

Ook hiernaar hebben we een poos staan kijken. Je moet je maar niet teveel inleven in wat er allemaal gebeurt wanneer de boer begint met maaien. Er zal vast veel jong leven in het grasland zijn dat zo'n eerste maaibeurt niet overleeft. En dan is het een kwestie van 'de een zijn dood is de ander z'n brood'. In deze blog staat dat heel treffend beschreven

Na een poosje zijn we maar doorgewandeld.

Vanavond kwamen Fredrik en Suzanne gezellig langs. Ze hebben met ons meegegeten. Sevs, hun greyhound, komt twee weekjes bij ons logeren. Zelf zijn ze dan op vakantie naar NL. Gösta en Sevs kunnen gelukkig samen heel goed opschieten. Het jammere is dat Sevs niet van spelen houdt. Gösta probeert het af en toe wel even, voert dan zijn mooiste dansen uit maar Sevs wordt er warm noch koud van. 

Ondanks dat gaat het gelukkig heel goed met die twee samen. Het is de bedoeling dat we Sevs ook meenemen naar de klus. Maar eens zien hoe dat gaat.

Ontvang een zonovergoten warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.......

 

Weekend vrij

Undenäs

Het is vrijdag en we zijn weer thuis en dat is heerlijk. Zeker met dit lekkere warme zomerweer. In huis is alles prima, dat wisten we ook al want dat is nu te volgen met de camera's die we hebben geïnstalleerd.

We hebben onderweg even een snelle hap genomen bij de Mac Donalds. We reden zelfs door de drive en Gerrit bestelde geroutineerd twee menu's. Na betaling mochten we naar het volgende loket rijden. Gerrit zei nog thuis ook wel zo'n loket te willen hebben. Ik kon niet anders dan dit beamen want Gerrit kookt meestal en daarmee heb ik in feite zo'n loket :-) Ik kan me goed voorstellen dat hij dat ook wil, maar ja je kunt niet alles hebben in het leven.

 In de tuin heerst een water tekort. De violen lieten allemaal hun kopjes hangen en in de moestuin komt wel het een en ander op maar de grond is kurkdroog. Ik heb eerst maar een rondje met het gietertje gemaakt en heb een aantal waterbollen in de violen gezet zodat ze even goed water krijgen. Dankbaar voor de geboden zorg richten ze hun bloemen na verloopt van tijd weer op, wat een pracht!!

Morgen krijgen de violen op de andere palen een waterbol, die moesten het nu alleen met een plens water doen.

We gingen natuurlijk ook eventjes in onze tuin zitten na aankomst maar al snel begon het te kriebelen. Niet vanwege het lange gras, dat groeit bijna niet meer en wordt nu snel geel. Het kraakt als ik erop loop, zo droog is het. Overigens las ik in de Zweedse krant dat de eerste bosbrand ook alweer een feit is. In Uppland (dat is een provincie boven Stockholm, was er brand uitgebroken). Ik hoop maar dat het geen herhaling wordt van 2018 toen er hier echt veel bosbranden zijn geweest.

dit hoeven we echt nog niet te maaien

Maar ik dwaal af. Toen het begon te kriebelen zei Gerrit 'zullen we even met het onkruid in de weer?'. En toen zat hij al op het krukje met zijn mesje in de hand. Aangezien we maar één krukje hebben voor de tuin (mijn krukje staat bij Henk en Chang en Emke) kon ik mooi met de schoffel de oprit bewerken. Die heb ik systematisch aangepakt en al het 'grus' los geschoffeld. Morgen ga ik het onkruid aanharken.

dat stukje moet ik nog...

dat heb ik gedaan...

Gerrit had ook niet stil gezeten met zijn mesje en zijn krukje. Hij heeft al een heel stuk schoongemaakt.

Het tegelplateau voor ons huis

en een stuk van het pad

Met een lamme arm van het schoffelen en het schrapen met het mesje hebben we toen nog even in onze luie stoelen gezeten om naar de ondergaande zon te kijken. Wat is dit toch een mooie tijd van het jaar zo met die lange dagen.

Ik laat jullie nog even meegenieten van die ondergaande zon:

de zon al bijna op het verste punt

Nog eventjes en dan is het midsommar. Dan komt de zon tot aan de boomstam en daarna begint de terugreis. 

hij raakt de boomtoppen

hij zakt er doorheen

en tenslotte....

is hij weg!

Elke keer weer prachtig om te zien en te beleven. Want het is warm zolang de zon schijnt en wanneer hij dan verdwijnt wordt het gelijk een stuk kouder. Dan gaan wij meestal ook naar binnen.

Wel wij gaan genieten van het weekend en naar ik hoop jullie ook! Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.....