De badkamer XIII....Een nieuw fundament

We hebben weer een beetje winter. De thermometer blijft overdag onder nul en zakt 's nachts naar - 8 graden C. Tijdens de wandeling vandaag zei ik nog tegen Gerrit dat het zo lekker is dat je hier in de winter kunt wandelen, dik in je winterjas weggezonken, sjaal om, muts op en winterhandschoenen aan. Dat vind ik echt heerlijk. Na de wandeling komen we dan weer thuis met blosjes op de wangen. We moeten bijna de handen even warmen aan de kachel, net als vroeger.

Een paar dagen terug schreef ik over de associaties die ik heb wanneer we weer op ons dorp toelopen na één van onze wandelingen. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk nog nooit wat foto's van ons dorp heb laten zien. Vandaag heb ik er enkele genomen. Het aangezicht van ons dorp gaat binnen niet al te lange tijd veranderen. Er zal namelijk nieuwbouw van huizen plaatsvinden. In ons dorp is een oud verzorgingstehuis en dit wordt niet meer gebruikt. In de voorgaande jaren waren hier vluchtelingen gehuisvest maar die hebben nu elders onderdak gekregen of gevonden. Ik denk in de wat grotere steden omdat daar meer kans is op werk en er voor de kinderen scholen op loop of fiets afstand zijn. Nu staat de boel leeg en dat ziet er desolaat uit. De woningbouwvereniging heeft het tehuis en de aanleunwoningen opgekocht en gaat daar na de sloop ervan huizen bouwen voor gezinnen. Wanneer de bouw gaat plaatsvinden is mij niet precies bekend. Hieronder zie je een paar foto's van straten in ons dorp. 

Je ziet wel dat alles ruim en wijds is opgezet. Iedereen heeft een lekkere tuin en de straten zijn breed. Je kijkt niet bij elkaar op tafel. Een trottoir hebben we hier eigenlijk niet behalve in de hoofdstraat en dan aan één kant. Op dat trottoir wordt dan ook gefietst. Maar er zijn niet veel mensen die fietsen hoor, eigenlijk alleen in de zomer, zelf fiets ik ook nooit meer. Wanneer wij door het dorp wandelen lopen we dus gewoon op de weg en gaan we even aan de kant wanneer er een auto aankomt.

Gisteren hebben we bouwmateriaal gekocht in Töreboda. Balken wel te verstaan. Deze gaan we gebruiken voor de fundering van de vloer. Gistermiddag hebben we eerst de randen van de vloer opgedikt zodat we vandaag een goed uitgangspunt hadden voor het op hoogte brengen van de vloerbalken. Er liggen natuurlijk oude dragende balken maar deze gaan we niet gebruiken. We maken een geheel nieuwe fundering voor de badkamervloer.

We hebben de opdracht gekregen de vloer volledig horizonaal te leggen. Het bedrijf dat de badkamer gaat afwerken gaat zelf de vloer laten aflopen naar het douchegedeelte, dat hoeven wij niet te doen. Dat scheelt maar weer. Wij hebben de laser uitgezet zodat die een volledig horizontale lijn geeft. Met behulp van die lijn hebben we eerst de oude balken opgemeten om zo te ontdekken wat het hoogste punt is.

Twee metingen hebben we gedaan vanuit verschillende hoeken. De getallen zijn de centimeters onder de laserlijn tot op de oude balken. We zijn uitgegaan van 22 cm omdat dit het hoogste punt is. Alle balken moeten we tot op 22 cm onder de laserlijn aanbrengen.

Soms komen we dan nog een dikke spijker tegen die er toch ook nog even uit moet. 

Van de vakken hebben we eerst de kopse kanten op hoogte gebracht, dat zijn de korte stukje tegen de voor- en de achterwand. Daarna konden we de lange balken monteren naast de oude dragende balken die dan net iets lager liggen dan de nieuwe die wij aanbrengen. Het aanbrengen van de lange balken kostte veel tijd omdat we die balken moesten aanpassen aan de bestaande situatie met elektriciteitsbuizen en afvoerbuizen.

 

Soms moet een balk in twee stukken omdat we hem niet in z'n geheel onder de buizen kunnen schuiven. In dat geval schroeven we er een pleister tegenaan.

Het meest linkse vak dat moeten we nu nog doen. Dat wordt nog een heel gedoe met al die elektriciteitsbuizen. Ik denk dat we hiermee morgen wel een dagje zoet zijn.

Dit derde vak kunnen we nog niet helemaal afmaken omdat de loodgieter hier nog aan het werk moet om verwarmingsbuizen te verleggen. Hova rör (zo heet het loodgietersbedrijf) komt volgende week dinsdag langs om het werk op te nemen, we hopen dat het dan niet al te lang meer duurt voordat het werk daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Her en der moeten we in het oude keukenplafond nog een gat dichten. Dat is ooit gemaakt om te kunnen werken aan het vernieuwen van het elektrische systeem of aan de afvoer van de oude badkamer of het aanbrengen van ventilatie.

De foto hierboven is een wat vreemde foto. Je kunt zien dat de oude dragende balk deels is geamputeerd. Dit was ten behoeve van de eterniet ventilatiekanalen die hier liepen en die we hebben weggehaald.

Op de foto hieronder zie je dat we met de nieuwe balk de steunende functie weer hebben hersteld.

Je denkt wellicht wat moet dat kussentje daar toch steeds op de foto's. Wel voor het schroeven leg ik daar mijn artrose knie steeds op om zo de druk een beetje te verdelen. Maar als ik even niet oplet heeft Gerrit het kussentje gesnipt om er op te zitten :-)

Wel heel spectaculair is het voor de 'lezers thuis' wellicht nog niet maar wij zijn erg tevreden met het resultaat van vandaag. Een goed fundament is immers het halve werk.

Morgen werken we met plezier weer verder.

In de Dagens Nyheter las ik dat na Denemarken en Noorwegen hier in Zweden volgende week alle restricties worden losgelaten. We gaan terug naar normaal en Anders Tegnell (staatsepidemioloog) ziet dit met vertrouwen tegemoet en zegt dat, gezien de huidige ontwikkelingen in de besmettingen, de geloofwaardigheid verloren was gegaan wanneer aan de restricties vast gehouden zou worden. Is dit nu een voorlopig einde van de pandemie?? Ik ben benieuwd!

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en....

Wordt vervolgd.......