De Vildmarksvägen....500 kilometer fjällavontuur....

Een van Zwedens hoogst gelegen verharde wegen heet de Vildmarksvägen. Deze loopt tussen Jämtland en Zweeds Lappland over het Stekenjokkplateau. Het rijden van de Vildmarksvägen is een fjällavontuur dat wel 500 kilometer lang is. Het is namelijk een lus die je kunt rijden. Langs de Vildmarksvägen kun je fantastische wandelingen maken. De Stekenjokk is niet het gehele jaar open omdat er in de wintertijd enorme hoeveelheden sneeuw liggen en de weg daarmee onbegaanbaar is. In mei en begin juni zijn grote delen van de fjällen op de Stekenjokk niet toegankelijk vanwege de broedtijd van de vogels. 

Wij zijn vanochtend ons avontuur van de Vildmarksvägen begonnen bij Strömsund, dat ligt ongeveer 100 kilometer boven Östersund. Vanaf Strömsund zijn we richting Gäddede gereden. Gäddede ligt tegen de Noorse grens aan. Daar staan we nu op de camping prachtig aan het water met het meest schitterende uitzicht dat je je maar kunt bedenken. De route van de Vildmarksvägen is een populaire vakantiebestemming en op de camping staat het dan ook redelijk vol. Onderweg was het echter beslist niet druk zodat we heerlijk ontspannen konden rijden. Ergens halverwege hebben we een klein afslagje genomen wat ons bij een kerkje bracht. Dit kerkje ligt bijna geheel omgeven door water. Er is een parkeerterrein met een picknickbankje bij de begraafplaats. Het geheel ziet er prachtig verzorgd uit. Op de tafel staat een mooie schaal met bloeiende planten. Dat is wat ik zo prachtig vind hier in die woeste natuur, want dat is het soms best, je komt zomaar in een stukje zorg met aandacht terecht. 

Na het eten van een broodje en wat mislukte Keto pannenkoeken zijn we doorgereden. We passeerden nog een prachtige visstek maar we hebben geen hengeltje uitgegooid. Zonder viskaart mag je niet vissen en een kaart kopen voor een half uurtje, dat is ons net iets te gek. 

 In een van mijn vorige blogs schreef ik al een stukje over de woekerende Lupines. Wel vandaag langs de wegkant hebben we velden vol in volle bloei staande Lupines gezien. Het ziet er prachtig uit.

 Maar je ziet wel, waar Lupines staan, daar staan geen Margrietjes en blauwe klokbloemetjes meer.

 Op de Camping aangekomen vonden we nog een prachtig plekje aan het water met een schitterend uitzicht over het Kvarnbergsvattnet, het meer waaraan de camping ligt. We zijn eerder op deze camping geweest maar ik herken er niet zoveel meer van. Ik heb het idee dat de camping ook wat groter is geworden en het daardoor wat anders lijkt. 

We hebben nog heerlijk buiten kunnen zitten, het was vandaag prachtig weer. Ik heb het zelf niet getest maar mijn verkenners verzekerden mij dat het water in het meer echt steenkoud is. Voor enkelen is zwemmen even een zeer korte maar spectaculaire uitdaging.

Dit is het uitzicht vanuit onze caravan.

 Dit was het uitzicht om ongeveer 22.15 uur. De laatste zonnestralen over het water en wat een luchten.

 Ik denk dat morgen de Stekenjokk op ons ligt te wachten. We zullen zien.....


Wordt vervolgd....