Dat wens je natuurlijk niemand toe...toch overkwam het ons vandaag. We hadden besloten een mooie wandeling te maken langs Lila Näs en langs Roll. Een wandeling van ongeveer 10 km (beetje minder).
een eindje verderop zitten ze denk ik in de regen, wij hielden het droog
Halverwege het laatste stukje kwam Gerrit met het voorstel om een binnenpaadje te nemen. Dat pad hadden we nog nooit gelopen maar hij had op de app gezien dat het in ons dorp uitkwam. Niet negatief t.a.v. een nieuwe uitdaging besloten we dit nieuwe pad te nemen. Tijdens het lopen bemerkten we dat delen van dit pad waren afgezet met schrikdraad maar wel met een handvat eraan zodat je het kon openen en sluiten. Ons dorp kwam al snel volledig in beeld en zoals we dachten kwamen we uit bij de boerderij. Daar was het pad weer afgesloten. Gerrit opende de toegang weer en ik erdoor met de drie honden. Wel alle vier en later vijf zakten we tot onze enkels in de stront weg. Ja en wat doe je dan.....Kies je ervoor weer terug te gaan en verder te lopen op het vertrouwde pad of loop je door. Ik opperde om door te lopen, we konden immers ons huis al bijna zien en waren nu toch al vies. Al glibberend in de koeienstront gleden we verder. Onze honden vonden dit een vreemd gebeuren en keken ons raar aan. We moesten zo om de boerderij heen glibberen en kregen uiteindelijk weer vaste grond onder de voeten. Weer thuisgekomen moesten we eerst 16 'poten' afspoelen. Bij 12 gaf dat wel enige weerstand.
weer schoon
Gelukkig heeft iedereen nu weer schoon zijn plek gevonden in de keuken. Niet een pad dat voor herhaling vatbaar is, dat is ons duidelijk geworden!
14 jaar en nog met gemak 10 km in de poten
De dag van gisteren bracht ons blad. De grote beuken in de voortuin laten nu het blad vallen. Het regent de hele dag bladeren en we konden onze oprit niet meer onderscheiden van het gazon. We zijn er de hele middag mee bezig geweest, zo ongeveer 13 grote kruiwagens vol aangestampt blad afgevoerd naar de greppel achter ons huis. Resultaat was dat we onze oprit weer 'terug' hadden.
Oh oh....wat stond dat toch keurig! voldaan gingen we aan het einde van de middag weer naar binnen met een kleur op de wangen van het harde werken.
Vanochtend na het opstaan keken we nog even weer naar buiten om te genieten van dit opgeruimde uitzicht. Dit kwamen we tegen....
op de auto
naast de auto
We hadden nog even gedacht vandaag het blad in de voortuin op te ruimen maar dat idee laten we nog maar even los. Laat eerst al het blad maar vallen!
Wat is het toch een mooi seizoen De Herfst :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten