Het was Lucia en wij hebben de julklappar ingekocht.

Het was even uitzoeken hoe het moest maar het lukte en zo zaten wij afgelopen zondag klaar voor de race. Net voor het begon kregen we een app-je met deze prachtige foto van Julian wat bij Henk de opmerking ontlokte 'Max moet nog winnen hoor!'. Maar is het niet prachtig zo'n gulle lach. 

 Elke dag krijgen we ook een foto van Emke (al moet die van vandaag nog binnenkomen :-)). Zo kunnen we alles toch wat meebeleven en dat vind ik fijn. 

Met de oogjes nog maar net open en dat moet zo te zien even wennen zo'n nieuwe dag.

Wel deze zondag hebben we vanwege de race zittend doorgebracht en net toen wij allen de moed een beetje verloren zei Louis nog op de app: ' it aint over until the fat lady sings'. En zo was het dat weten we nu allemaal.

Maandag zette de dooi dan toch echt in. De wegen waren spekglad en de dagelijkse wandeling daarom maar kort en met spierpijn in de billen vanwege het glibberen. We zijn in de auto gestapt om in Skövde julklappar te kopen. Dat zijn kerstcadeautjes. We zijn goed geslaagd geloof ik.

Maandag was het ook Lucia. Het Luciafeest op 13 december wordt al 400 jaar gevierd. Het is het feest van het naderende licht. De Lucia viering is vooral een zingende viering met traditionele Lucia liederen. Over Lucia heb ik hier eerder al eens uitgebreid geblogd. 

Vandaag is het dinsdag, vanochtend was de wereld half groen, half wit. Waar nog sneeuw op de weg ligt is niet te lopen, de wandeling voerde ons vandaag over het asfalt en dat liep prima. Eindelijk weer eens tienduizend stappen. We hebben nu ook met de Muppets weer eens een eindje gelopen. De andere dagen vonden we het voor hen te koud. Vooral voor Fynn. Die weegt nu nog 12.5 kg terwijl hij anders 16 kg woog. In de kou moet hij dan teveel energie gebruiken voor zijn verwarming. Maar vandaag kon het en hij had er zichtbaar plezier in. Zijn eetlust gaat een beetje op en af. Zijn dagelijkse kost (de brokken) wil hij helemaal niet meer eten ook niet als we hem echt superlekkere brokken geven. Maar een stukje spek, een zachtgekookt eitje, een stukje kaas en een blikje tonijn dat soort lekkernijen eet hij wel op. Hij loopt wel door de keuken, zoekt contact met ons en is alert, hij plast en hij poept en hij wil ook wel knagen op zijn kluifje. Het is voor ons niet zo duidelijk wat er nu met hem aan de hand is. We wachten eerst nog even af om te zien hoe het zich verder ontwikkelt en wat ons opvalt aan hem.

Vanmiddag hebben we nog een ritje Möltorp gemaakt om daar in het tuincentrum nog wat kerstbloemen te kopen. Een potje Hyacinten, een Amaryllis (rood) en een bakje voor op de tafel. Hiermee hebben we de versiering dit jaar voltooid zowel binnen als buiten. Zaterdag a.s. gaat we voor de eerste keer een echt Julbord nuttigen. Dit doen we dan samen met Suzanne en Fredrik...ik ben benieuwd!

Ontvang een hartelijke groet van ons en wordt vervolgd........