Een dagje Värmland

Oh oh oh wat hebben we dit weekend veel regen. Gisteren (dat was zaterdag 5 juli) regende het de hele dag. soms een beetje minder (2 drupjes op de weerapp) soms een beetje meer (3 drupjes op de weerapp). Geen weer om ook maar iets buitenshuis te doen. Wel... geluk bij een ongeluk hebben we een lijstje en daarop staan warempel ook een aantal werkjes binnenshuis. Een van die dingen was 'keuken van links naar rechts en van boven naar beneden uitsoppen. Niet dat ik er veel zin in had maar het moest van mezelf! De koelkast had ik deze week op een ochtend na het ontbijt al eens onder handen genomen en die is er bijzonder van opgeknapt en naar buiten kijkend dacht ik 'nu of nooit'. Met het laatste stukje brood nog in de mond zei ik tegen Gerrit dat ik vandaag in de keuken te vinden zou zijn. Toen wist hij wel hoe laat het was en zijn antwoord was dan ook ' ik ga buiten de camper schoonmaken'. 

Ik begon zo omstreeks 12.00 uur met de keuken en om half zes was ik klaar. Ik ben tevreden! Gerrit ook, en hij ging dan ook direct in de keuken aan de slag met het bakken van vis- en aardappelblokjes in de airfryer. Weg was mijn groene-zeep lucht. Maar goed 'alles verandert van moment tot moment' en het beste is om dit te accepteren. We kregen een hapje eten en dat was belangrijk na een hele dag hard werken. Hier dan toch nog even mijn super schone keuken.....

We hebben zo hartje zomer vijf dicht bij huis dieren. Op de foto hieronder staan ze in het weiland achter onze tuin. Helaas regent het en zien we niet veel meer dat dit. De verzameling dicht bij huis dieren zijn een ree met een jong, twee kraanvogels (zonder jong) en een haas die een LAT relatie lijkt te hebben. De ree en het jong blijven dicht bij elkaar, ree en kraanvogels en hazen verdragen elkaar en blijven zo'n beetje 100 meter van elkaar verwijderd. Voor ons is hun aanwezigheid heel aangenaam nu we zelf geen huisdier meer hebben. We voelen ons dan ook een beetje met hen verbonden.

hier staan ze ergens

Vandaag (dat is zondag 6 juli) hebben we een geheel andere dag. Niet dat de zon nu opeens volop aanwezig is in het weerbeeld, nee.... nog steeds drupjes onder een donkergrijze wolk. Nee vandaag moesten we bijna de wekker zetten. We gingen voor ons doen vroeg op pad. 

Ongeveer, (ik zou schrijven begin juni maar bij controle blijkt het 11 april te zijn geweest) begin april dus kreeg ik een appje en een telefoontje van Nel (van Jan en Nel) dat ging over een aantal Friestalige boeken. Ze waren tijdens één van hun campertochten in een loppis in Kopperberg en in die loppis bleek een hoekje Friestalige literatuur te zijn. Wel Nel wist dat ik graag lees en blijkbaar ook dat ik wel eens een Friestalig boek lees dus ze vroeg of ik interesse had. Ze noemde me een paar titels en auteurs en ik hapte graag toe. Ze heeft drie boeken voor mij gekocht en ik zegde toe ze te komen halen. Ik kreeg ze ook nog eens cadeau!! Hoe leuk!

Maar ja.... we hebben een gevulde zomer en wanneer komen wij er aantoe om die boeken te halen. Wel, als geschenk uit de hemel kwam er dit weekend dus veel regen en hadden wij onze binnenshuis-klussen bijna allemaal doorgestreept. Dit leek ons een goed moment! Gelukkig konden Jan en Nel ook. Wel hadden ze halverwege de middag een afspraak  met de Formule 1 maar dat wisten wij vooraf (dat zij grote liefhebbers zijn van de F1). Dus wij vroeg uit de veren op de zondagochtend voor onze eerste lange rit met de elektrische Volvo! De 389,5 km van vandaag konden we overigens ruim op één batterij-lading doen. We hadden bij thuiskomst nog 16% over. Maar terug naar de rode draad.

Wij werden zo rond het middaguur zeer hartelijk door Jan en Nel ontvangen met koffie en zelfgebakken taart. Dat viel er bij ons wel in. We hebben heel gezellig bij hen in de nieuwe veranda zitten bijpraten. Wat was het gezellig en tot onze grote verassing had Nel ook nog eens een complete maaltijd voor ons klaargemaakt echt super! en lekker! Natuurlijk weten we 'alles' van elkaar omdat Nel en ik beide bloggen. Gelukkig kun je je altijd nog verdiepen in bepaalde onderwerpen zoals timmeren, vogels, gezondheid etc. Tijd tekort! Lieve mensen, bedankt voor de boeken!! en voor een heel gezellig bezoek. En Nel.... ik heb het nog even voor je opgezocht maar het was 2018 .

Wel een beeld zegt meer dan duizend woorden.....

Vier uur vertrokken we weer, de F1 was denk ik al van start maar die start kunnen ze vast nog wel in de herhaling terugkijken. 

We deden op de terugweg nog een klein boodschapje in de IKEA en de JULA en reden daarna terug naar huis. 

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij!! Wordt vervolgd......

 

Forsvik dagarna en Örebro

 Ondertussen zijn we weer gewend aan het leven thuis. Nadat we bezoek hebben gehad is het altijd weer even aanpassen. Meestal gaan we dan wat extra lopen om zo de mooie herinneringen weer voorbij te laten komen. Dat deden we nu ook. We liepen naar Näs en keken uit over het water. 

Het water weerkaatst de blauwe lucht en het haventje is gevuld met boten. Het is er prachtig! We horen D. nog zeggen: ' We snappen nu veel beter wat jullie zo aantrekt in Zweden'. 

De laatste dagen tijdens het verblijf van D en H waren we thuis en zagen we in het land achter onze tuin het reetje lopen. Het leek mij toe dat ze drachtig was, de anderen betwijfelden dit enigszins maar toen D en H net waren vertrokken kwam het reetje tevoorschijn met een jong reekalfje. Hoe mooi! snel nam ik nog een foto om die naar hen toe te sturen. De foto is bepaald niet scherp maar toont wel het reekalfje net achter de moeder.

Afgelopen weekend hadden we weer de 'Forsvik dagarna'. Voorheen was dit een groot feest en was er overal in het dorp activiteit. Na de covid is dit anders, er is nog een kleine jaarmarkt en er is nog een voorstelling in de oude fabriek maar dat is het dan. Wij zijn even over de markt gelopen en kochten er een lekker stukje kaas.

Iets wat we er nog niet eerder hadden meegemaakt was het voorbij komen van een korps met blazers en slagwerk. Wat een mooie traditie! Voor mij hoort een korps bij een feest.

Afgelopen dinsdag gingen we naar Örebro. De week ervoor waren we met D en H in Wadköping (Örebro). We bezochten er toen o.a. een zilversmid. Net ervoor was mijn zilveren ketting kapot gegaan. Een van de schakeltjes was doorgesleten. Ik vroeg aan de zilversmid of hij dit voor mij kon maken. Daarom gingen we afgelopen dinsdag weer om het kettinkje te brengen. Hij heeft het heel mooi gerepareerd en hij vertelde erbij dat de resterende schakeltjes ook dun waren en gaf het advies de ketting 's nachts af te doen. Dat doe ik dus nu, maar het gevolg is dat ik het 's ochtends vergeet weer om te doen :-)

In Örebro gingen we ook naar de apotheek van het academisch ziekenhuis. Niet dat we ziek zijn maar om er een vaccinatie te halen die we er hadden besteld. Het leek ons een goed idee om ons te laten vaccineren tegen gordelroos met het 'Shingrix'  vaccin. Bij het ouder worden neemt de kans op gordelroos toe (ik heb er zelf al eens een aanzetje ertoe doorgemaakt) en kunnen de gevolgen een flinke aantasting zijn op de kwaliteit van leven of zelfs ondraaglijke klachten geven. Het leek ons verstandig ons hiertegen te beschermen. De vaccinatie zit in Zweden niet in het verstrekkingen pakket en moet dus zelf worden bekostigd. Naar ik meen is het in Nederland net opgenomen in het aanbod. Tevens namen we een herhalingsvaccin tegen TBE (een hersenvliesontsteking als gevolg van een tekenbeet wanneer de teek is besmet met dit virus). Wij wonen in een gebied waarin veel besmette teken zijn.

Deze week hebben we een start gemaakt met de voorbereidingen op de komende weken. Femke en Louis en de jongens komen bij ons hun zomervakantie doorbrengen. We kijken hiernaar uit!! We hebben een lijstje op de keukentafel liggen en hebben al een aantal strepen kunnen zetten maar hebben ook nog genoeg te doen, we vervelen ons niet en we doen onze dingen met plezier.

Wel heb het goed en ontvang van ons een warme en vredevolle groet! Wordt vervolgd......

Vakantiereis: Flatruet, Stekenjokk, Vildmarksvägen

Zo.... daar was het een aantal weken stil op de blog. Ik had in mijn laatste blogpost al geschreven dat het wel eens wat onregelmatig kon worden met het posten van mijn berichten, echter het werd een pauze van wel drie weken. Een vakantiestop zou je kunnen zeggen want echt, we waren drie weken op reis samen met Gerrit zijn broer en schoonzus. Lang geleden al afgesproken want de agenda's moeten leeg gehouden worden voor zo'n lange periode. In deze post ga ik proberen om een overzicht te geven van onze gezamenlijke reis. Een reis die bij ons alle vier prachtige herinneringen achterlaat. 

Ik heb een selectie van de foto's gemaakt en ik vrees dat het een lang verhaal gaat worden. Laat me van start gaan met het benoemen van onze overnachtingen zodat je een indruk krijgt van de reis.

1. Fillipstad

2. Våmhus

3. Särna

4. Røros

5. Ljungdalen

6.Östersund

7. Gäddede

8. Vilhelmina

9. Sveg

10 Thuis

Kortom we hebben met twee keer een rondje door Noorwegen, in deze reis 'Flatruet', de Fiskevägen, de 'Stekenjokk' en Vildmarksvägen gereden. D en H hadden eerder nog niet heel veel van Zweden gezien en wij dachten dat deze route hen een mooi beeld zou geven van de overweldigende schoonheid van de natuur in dit land.

Onze allereerste stop was in Grythyttan en daar hadden we geluk, de kerk was open. Menigmaal waren we daar en stonden we voor een dichte kerkdeur maar nu konden we  toch echt naar binnen. En dat was de moeite waard, zie foto's.

We vervolgden onze route naar Filipstad. Niet een mooie stad maar we konden er wel stroom tanken en boodschappen halen en een overnachtingsplek zoeken op een camping in de buurt. Daar stonden we twee nachten want we dachten dat het goed zou zijn om vanuit de vertraging op te starten. Zo konden we ook mooi een bezoekje brengen aan Henk en Chang en Emke en tegelijkertijd Henk zijn project 'creatief in de tuin' aanschouwen! En het belangrijkste natuurlijk Chang feliciteren met haar verjaardag en met Emke spelen! Emke vond het zo gezellig dat we kwamen maar vond ons bezoekje veel tekort. Ze huilde tranen met tuiten toen we weer vertrokken. Een half uurtje na ons vertrek lag ze al lekker in de auto te slapen, dan weet je wel waar de tranen vandaan kwamen.

Nora ligt dan ook op de route en ook daar gingen we even kijken. We maakten er een stadswandeling.

En ook daar keken we even in de kerk.

Nora is een prachtig stadje waar je zomaar een middag kunt doorbrengen met heerlijk wandelen langs de waterkant en het brengen van een bezoekje aan de leuke winkeltjes die er te vinden zijn. We aten daar bovendien een heerlijke ijsco!

Na Nora gingen we de volgende dag richting Mora. Daar aten we een warme lunch in een restaurant aan het water, wandelden we door het stadscentrum en reisden we door naar Våmhus. De camping daar heeft twee jaar geleden nieuwe eigenaars gekregen. De hele camping heeft een facelift ondergaan. Alles keurig en schoon. Zelf je eigen plekje zoeken kan niet meer, je krijgt er eentje toegewezen. Heel geordend allemaal en heel schoon en netjes. Een heel verschil met hoe we de camping 35 jaar terug voor het eerst aantroffen.

Wat er 35 jaar geleden ook al was was onderstaande uitstalling. We zijn er eventjes naartoe gewandeld in het milde avondzonnetje. Het is er een 'maf' geheel en je kijkt je ogen uit.

de gammelgård was helaas gesloten maar zag er heel mooi uit.

De volgende dag reisden we verder naar Särna. We maken tijdens onze reis niet gebruik van de kortste verbindingen maar proberen steeds de mooiste route te zoeken.

Särna daar hebben we drie nachten gestaan. We hebben er werkelijk heerlijke wandelingen gemaakt in .....

ik nam de foto

Natuurlijk gingen we naar de Njupeskär, de waterval met de grootste valhoogte (93 meter). Tot nu toe liepen we de tocht er naartoe onderlangs maar deze keer kozen we voor de hoger gelegen route. Een werkelijk schitterende wandeling over een fjäll-achtig landschap. Wel een wandeling voor de enigszins geoefende wandelaar die goed ter been is want af en toe is het wandelen over rotsen en stenen waarbij je moet klimmen, klauteren en balanceren. Onze knieën werden getest. 

Njupeskär

rustplek in de route onderlangs

idem

 

Njupeskär vanaf de bovenkant

idem

landschap op de route bovenlangs

lange stukken over alleen maar stenen

's Werelds oudste boom.....

Aan het stammetje te zien zou je denken van niet. Echter, de groei omhoog is een gevolg van de klimaatverandering. Het is langer warm en dat doet de stam groeien. Voorheen groeiden de bomen als heesters. Er is een meting gedaan van het wortelstelsel van de boom met de koolstof-14 methode  en daaruit blijkt dat de boom een leeftijd heeft van ...........9500 jaar!! 

Het is een Noorse spar lees hier

Old Tsjikko

De dag daarop namen we de laag gelegen route naar de waterval en dat was na de ervaring van de vorige dag een fluitje van een cent. Daarom liepen we ook nog een nabij gelegen route en wel die van de 8 stroomversnellingen en 1 waterval. Werkelijk schitterend, zie de foto's....

goed aangegeven met rode pijlen maar met paden die getuigen van weinig belopen

het beginpunt van de terugweg

Wij vonden deze wandeling ook zeer de moeite waard.

Na afloop van deze intensieve wandelingen hebben we een steenmannetje gemaakt en achtergelaten.  Ik denk niet dat het er volgend jaar nog staat.

De camping Särna is prachtig gelegen aan een meer en grenst aan de 'Gammelgård'. Ook deze was nog niet open. Op onze laatste avond werd de oude 'Meiboom' neergehaald. De volgende dag zou het 'Midsommarafton' zijn en dan wordt de nieuw gedecoreerde boom opgezet en wordt er feest gevierd.

en kijk eens hoe prachtig!

Särna ligt dicht aan de grens met Noorwegen. Het plan was dan ook om een lusje door dit land te rijden zodat we ook Røros konden bezoeken. Dit stadje is Wereld Erfgoed! We stonden vlak bij het stadje op een camping en konden vanaf die locatie naar het centrum lopen.

In het stadscentrum van Røros zijn vele kleine winkeltjes met leuke dingen en ook een aantal galerieën met keramiek- en schilderkunst. We hebben ze allemaal bezocht en hebben ervan genoten. Daarna zijn we de kopermijn ingegaan waar een werkelijk prachtige tentoonstelling was over de geschiedenis van de koperwinning en verwerking in de mijn. 

Standbeeld van een kopermijnwerker en zijn vrouw

Het was in een straal van 30 km rondom de mijn verplicht om in de kopermijn te werken. In de zomer was er één maand vrij van werken in de mijn, in die week moesten man en vrouw en kinderen werken om te voorzien in de voedselvoorraad voor de winter. Een heel hard leven, dat hebben we begrepen uit ons bezoek aan de mijn. Vanaf nu kijken we met andere ogen naar koper.

De aankleding van deze tentoonstelling is schitterend gemaakt. Van alle bewerkingsprocessen door de jaren heen is een waarheidsgetrouwe miniatuur gemaakt die ook nog eens functioneert.

Het museum heeft daarvoor in 2020 een  kultuurprijs ontvangen.

rondom de mijn

We hebben er zo'n beetje een middag doorgebracht.

Na nog een nachtje slapen in Røros zijn we de volgende dag vertrokken richting Ljungdalen. Daar kom je via de hoogstgelegen weg in Zweden genaamd Flatruet. Natuurlijk kwamen we daar onze eerste rendieren tegen. Vaak staan er een aantal midden op de weg. Altijd mooi om te zien en zeker wanneer het je eerste ervaring is met rendieren!!

Het was redelijk winderig en koud op Flatruet, er waren dan ook nog niet heel veel mensen. Wij gingen er een wandeling maken naar een van de vele waterpoelen die zich hebben gevuld met smeltwater. Daarna reden we door naar Ljungdalen waar Gerrit voor D en H een stuga had gehuurd bij de plaatselijke VVV. Die stuga bleek te staan in de stugabyn, een verzameling van kleine eenvoudige huisjes voor één of meerdere personen. Wij mochten met Bosse op het terrein van de stugabyn overnachten. Zodoende kregen ook wij die ervaring mee. Die ervaring was een zeer positieve. De stugabyn, zo was te zien, was al op leeftijd. Een aantal huisjes kon ik van binnen bezichtigen omdat de sleutel gewoon in de deur zat. Van binnen zijn al die huisjes compleet vernieuwd. Ze zien er werkelijk prachtig verzorgd uit.

een twee verdiepingen stuga

Stuga voor één persoon

Midden in het 'dorpje' staat de storstuga (het grote huisje). Hieronder enkele beelden van de binnenkant.

van alle gemakken voorzien

Ben je betalende gast in het dorp dan kun je vrij gebruik maken van deze storstuga en alle voorzieningen die er zich in bevinden. Naast de storstuga was het voorzieningengebouw met douche en toilet. Super netjes en brandschoon. 

Hier staan wij, met toestemming maar niet als betalende gasten

Omdat ik (Gerrit niet) wel had genoten van de heerlijke douche zijn we de volgende ochtend naar de VVV gegaan voor het geven van een donatie. Nu maar hopen dat die goed terecht komt.

We vervolgden onze route naar Östersund. Daar arriveerden we op Midsommardagen, Östersund was geheel uitgestorven!! We zijn er dan ook niet heel lang gebleven. De overnachting van die dag was op de zeer vrolijk aangeklede camping te Lit! Het is een echte flower power camping aan het worden met een heerlijk voorzieningen gebouw.

Vanuit Lit gingen we weer richting Noorwegen. Het tweede rondje door dit prachtige land waar het zo heel vaak regent. Bijna alle keren dat ik in Noorwegen ben geweest regende het er. Zo ook deze keer!

Geen overnachting in Noorwegen, daarvoor hadden wij Gäddede in gedachten. De vorige keer dat we hier op de camping stonden ging ik met Henk zwemmen in het ijskoude meer waaraan de camping ligt. Dat heb ik deze keer aan me voorbij laten gaan. Maar wat staan we daar mooi (zie foto).

We aten daar in de eetgelegenheid op de camping een warme maaltijd, eenvoudig maar vullend! En je hoeft niet te koken en af te wassen en dat scheelt na een hele dag reizen.

De volgende dag vertrokken we voor het spektakelstuk van deze reis..... 'De Stekenjokk'. Het is de plek waar de rendieren van de Samen wonen. De Stekenjokk was overweldigend mooi met nog heel veel sneeuw. zie foto's.....

precies deze dag 52 jaar getrouwd

Het was er stil en mooi en zuiver. Natuur op zijn best! We zijn er een poos gebleven om dit alles op ons in te laten werken. Veel wandelen kun je er momenteel niet, vanwege het broeden van zeldzame vogelsoorten mag je er niet wandelen.

Tweede helft van de middag reden we de prachtige route 'Vildmarksvägen'. We bezochten 'Fatmomakke' een samendorp dat nog steeds in gebruik is op Samische feestdagen. We troffen het want het was met Midsommar net feest geweest en veel kåta's waren bewoond. In het dorp zijn ook zaken gerenoveerd, het zag er lang zo vervallen niet uit als de laatste keer dat wij er waren nu een jaar of vijf geleden.

Nieuwe kåta in aanbouw

interieur van het kerkje

Na Fatmomakke kom je wanneer je verder reist, uit bij de Trappstegsforsen. Een enorme partij watervalletjes

De Vildmarksvägen zijn onvergetelijk mooi. De natuur is er overweldigend en maakt dat je je klein en nietig voelt. 

Dit was het noordelijkste punt van onze reis. Aan het einde van de dag reden we naar Vilhelmina voor een overnachting, de volgende dag was het de beurt aan Sveg

Grootste houten beer ter wereld

Vanaf Sveg zijn we de volgende dag in één keer naar huis gereden. Het regende die dag maar de daarop volgende dag zou het prachtig weer worden. Zo konden we vanuit ons huis ook nog een aantal uitstapjes maken in onze eigen omgeving. Daarover meer in de volgende blog.

Tot zover ons reisverslag!

Heb het goed en ontvang een heel warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....