woensdag 17 juli 2019

'Härliga Härjedalen' en het stoere Jämtland.....

In Zweden is momenteel een discussie gaande over florabeheer. Vakantiegangers die hun vakantie in Zweden vieren weten allen van de mooie Lupinen die aan de wegkant groeien. Soms hele greppels vol in de prachtigste kleuren wit, rood, blauw, rose etc. Zelf vind ik het ook erg mooi staan wanneer al die Lupines uitbundig bloeien. Ik heb er zelfs een aantal in mijn eigen tuin gezet hopend op bossen vol met mooie bloemen. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik er ook alweer een heel aantal uit mijn tuin heb gehaald met als reden dat er van één Lupine heel veel anderen groeien en dat je voordat je er erg in hebt de Lupines overal hebt staan en ze niet meer of moeilijk wegkrijgt met hun ondergrondse wortelstelsels. 
Dat is nu juist ook waarover de discussie gaat! De Lupine is geen inheemse plant, hij is geïmporteerd en volgens mij, maar dat doe ik zo uit mijn hoofd en dat is dus geen betrouwbare info, komt de Lupine van oorsprong uit Amerika. De Lupine doet het hier erg goed, zo goed zelfs dat de Lupine de inheemse planten overwoekert en daarmee een deel van de zo kleurrijke Zweedse bermen laat verdwijnen waardoor alles voor enkele weken paars kleurt. De discussie over het laten terugdringen van de Lupine wordt steeds sterker. Aanvankelijk wekte dat in mij een grote weerstand, ik houd namelijk van deze mooie bloemen. Maar ik bemerk dat er zich bij mij ook een verandering aan het voltrekken is. Vandaag stonden wij in de buurt van Östersund even aan de kant van de weg voor het drinken van een kopje koffie. En langs die kant stond een enorme kleurrijke bloemenpracht en wat was dat een mooi gezicht. Inheemse bloemen en van alles door elkaar. Ik werd er op slag verliefd op. Het zou toch wel reuze jammer zijn dat al dit mooie wordt overwoekerd door die zich zo sterk voortplantende Lupine. Wellicht dat het toch niet zo'n slecht idee is om de uitgroei van de Lupine iets te beperken om zo dit soort bermen meer kansen te geven....


Vandaag hebben we onze reis dus voortgezet richting Östersund. Daarmee hebben we Härliga Härjedalen doorkruist en zijn we in Jämtland aangekomen. Ik ben gek op Härjedalen, misschien alleen al door de mooie naam die zo zangerig klinkt. Maar ook het landschap is mooi, stoer en robuust maar eveneens genoeglijk. Jämtland is echt noordelijk stoer met zijn enorme meren (storsjön) en bossen, brede rivieren (Indalsälven) en kenmerkende uitgestrektheid. 


 Gerrit zei zo mooi, toen we daar aan de kant van het Storsjön stonden, dat het er zo gedrukt uitziet. Je hebt een enorme vlakte water op de voorgrond, dan een strook groen van de bossen, wat toppen van bergen en dan de grijsblauwe lucht. Tussen het grijs van het water en het grijs van de lucht een strook groen. Dat verstaat hij onder gedrukt. En daaraan heeft hij ook wel wat gelijk. Het komt omdat het hier allemaal zo groot en wijds is.






Maar gedrukt of niet....wel heel erg mooi hoor hier!

Zo kwamen we vanmiddag op Östersund aanrijden. De stad mooi gelegen aan het Storsjön dat met weinig wind zo glad was als een spiegel met daarop een karakteristieke rondvaartboot. Dat was wel even een mooie entree!



We hebben Östersund eerst nog even laten liggen omdat we op zoek waren naar een camping. Die hebben we gevonden in Lit. De camping zelf is niet heel bijzonder maar het is een geschikte uitvalsbasis voor een bezoek aan Östersund morgen. Daar heb ik zin in!!

Voor het avondeten heb ik twee lekkere pizza's gemaakt in de oven van de caravan. Eentje met heerlijke koolhydraten en eentje met heerlijke kaas :-)



Wordt vervolgd....

4 opmerkingen:

  1. Dat van de lupines heb ik vaker gelezen. Benieuwd of ze het terug kunnen dringen. Mooie foto's trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik heb nu alle snoertjes van mijn camera weer in mijn bezit. Mijn Olympus maakt net wat mooiere foto's dan mijn Iphone.

      Verwijderen
  2. Prachtige foto's! Erg leuk om de verhalen fan jim reis te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen