Serieproductie.....

Het wintertje is nu weer voorbij. Het dooit de hele dag en het regent af en toe. Een mooie dag om binnen te blijven, daar is genoeg te doen. We zitten immers midden in een zomers project. Jawel zomers!
De nieuwe kussens voor onze buitenmeubelen in serieproductie. Het omkleden van de knopen doen we gezamenlijk, zo is dat afgesproken in de CAO voor dit project. 110 knopen in mijn uppie vervaardigen dat zie ik niet zitten want het is een monnikenwerk!! Ik laat het eventjes zien.
Het begint met kleine rondjes van de stof van de nieuwe zittingen. die  rondjes maak ik met een oud muntje van 5 kronen, ongeveer zo groot als vroeger onze rijksdaalder en voor wie dat niet weet, groter dan een 2 euro munt. Die rondjes moet ik allemaal om zigzaggen en vervolgens uitknippen.  Hieronder zie je een stapeltje.

 Vervolgens moet ik al die 110 rondjes één voor één met de hand doorrijgen met een dubbele draad die telkens bij het doorhalen in de knoop vliegt.

 Vervolgens komen die bewerkte lapjes bij Gerrit op een stapeltje te liggen, zittend werk gaat goed met de ribben.

Gerrit pakt vervolgens een kaal plastic knoopje (hergebruik) en legt dit midden op het rondje en trekt dan de ingeregen draadjes aan zodat de stof strak trekt om het knoopje. Hij doet dit door een pollepel tegen zijn kin aan te zetten en met de steel op het knoopje te drukken om zo met twee handen te kunnen knopen (ik zit immers te rijgen, zodat mijn handen niet bij kunnen springen).

 Af en toe, wanneer de uiteinden van de rijgdraadjes wat aan de korte kant zijn, moet hij even mijn vinger lenen voor het vasthouden van deel één van de platteknoop in de rijgdraad. Het vastzetten moet immers met een dubbele knoop omdat het anders weer losschiet.

 Bij het leggen van de dubbele knoop maakt hij deskundig gebruik van de vroeger ingetrainde en nooit verleerde hechttechnieken.

 Het resultaat ziet er dan vervolgens zo uit! Daar doen we het voor!

 Vandaag hebben we het tweede kussen geknoopt en het derde kussen genaaid en geknoopt. De vingers doen aan alle kanten pijn. De kussens zitten namelijk vol met polyester vlokken en zijn wel 20 cm dik. Ik moet daar dan steeds met een dikke naald doorheen steken. Vaak buigt de naald een beetje krom zo stroef gaat het. Maar het lukt!

 We hebben nu drie kussens kant en klaar liggen.

Het lijkt op deze foto alsof de kussen steeds groter worden, laat ik je gerust stellen dat is niet het geval. 

 Wat zal dat straks toch lekker zitten!

Meer dan kussens en knopen hebben we vandaag niet gedaan! Het was een productieve dag.

 Nu nog twee...

Wordt vervolgd....