donderdag 20 december 2018

Kerstfeest op de club en we kunnen weer reageren.......

Gisteren in Skövde heeft Gerrit, Greetje en mij tot tweemaal toe afgezet bij een plantenwinkel. Dat vinden wij namelijk erg leuk. We hebben twee tassen met plantjes gekocht. Eigenlijk uitsluitend stekjes die je hier kunt kopen, twee voor 50 SEK (5 euro). Planten zijn echt wel een stuk duurder dan in Nederland maar met stekjes is het ook leuk. Ik heb één wat grotere plant gekocht, lijkt op een Monstera (gatenplant) maar dan een stuk kleiner. Greetje weet de naam maar ik vergeet die steeds vanwege de ingewikkeldheid ervan. Morgen maar weer even vragen. De keuken staat nu goed gevuld met kamerplanten er kunnen er geen meer bij.



 De planten op de schaal die ik bij Truus heb gekocht zijn stekjes van mijn planten die Greetje straks meeneemt naar Engeland. Naar ik heb begrepen zijn daar niet zoveel plantenwinkels. Zij is stik jaloers op de mooie plantenwinkels die in Skövde te vinden zijn. Maar zo met stekjes kan het denk ik ook wel en bovendien staat Greetjes appartement ook al zo vol met kamerplanten dat er moeilijk nog een plekje te vinden is voor nieuwe aankopen. Maar dat is mijn gedachte!
Vandaag plaatste iemand op het Hej Hej forum op Facebook een foto van een handkoffiemolen. Die hebben wij ook in de keuken hangen en sinds kort hebben we die weer in gebruik genomen. Dit naar goed voorbeeld van Theo en Lilian die ook handmatig malen. We kopen nu bonen die we met de hand malen. Meestal zet Gerrit 's ochtends de koffie en de eerste keer dat hij begon te malen schrok ik wel zo toen ik boven was om daar wat dingetjes op te ruimen. Ik dacht dat het huis instortte. Dat was gelukkig niet zo en zo zie je maar weer dat de eerste gedachte vaak een dramatische is en dat het slechtste is wat je kunt doen is je gedachten serieus nemen. Dat zelf malen daaraan ben ik nu gewend en het geeft overheerlijke koffie. Tegelijkertijd hebben we ook heerlijke koffiebonen gevonden. Eko Arabica koffie van Löfsberg. Echt overheerlijk! Nu missen we de Mocca koffie van DE niet meer.
 Woensdags 's middags ga ik immers na de koffie altijd naar het weven in de prästgård. Vandaag was er een bijzondere gelegenheid. We gingen niet weven maar we hadden een mini Julbord. Iedereen zou iets meenemen en het meegenomene zouden we met elkaar gaan nuttigen.
Ik had vanmiddag fröknäcke (dat is zaden knäckebröd) gemaakt en een tonijnsalade voor erop en we hadden nog wat kaas en dat had ik mooi op een schaaltje gedrapeerd. Folie erom, fröknäcke in het mooie trommeltje van mijn moeder en alles in het mandje onder een schone en gestreken theedoek. Zo ging ik vanavond op stap.
En daar staan de lekkernijen dan. Wat heel erg leuk was en mij ook ontroerde was het volgende. Een aantal bijeenkomsten terug werd mij in de pauze gevraagd waarom ik nooit een koekje neem. Ik had toen het een en ander verteld over Low Carb High Fat en daarvan had men wel gehoord. Vanavond stonden er allerlei zaken LCHF op de tafel. Een van de vrouwen had haar buurvrouw gevraagd een LCHF kaasbrood te bakken. Toen het op tafel stond zag ik dat ze er een briefje bij had gelegd met de ingrediënten erop geschreven. Dat is toch wel heel erg verwelkomend. Het roert me nog nu ik het neerschrijf. We hadden een reuze gezellige avond, al is het voor mij nog steeds erg moeilijk om zo in een groep, wanneer er meerdere mensen gelijkertijd aan het praten zijn, de lijn van het gesprek te volgen. Af en toe vraag ik nu waarover het gaat of iets wat ik opgevangen heb uit het gesprek en dat maakt dat men af en toe ook tegen mij zegt: 'Vi pratar om...' en dat betekent 'We praten nu over..' en zo kan ik dan toch meedoen! Ik vond het een erg leuke avond. Nu hebben we vakantie tot half januari.


Inger gaat de glögg inschenken. Glögg is warme kruidenwijn.

Hier het briefje met de ingredienten.
Tot slot nog even een administratieve mededeling. Ik had mijzelf al eens afgevraagd hoe het toch komt dat ik zo weinig reacties op mijn blog krijg. Bijna 0 komma 0. Nu Greetje bij ons is heb ik aan haar gevraagd om eens een test bericht te posten met het reactieformulier. 'Dat kan niet', vertelde ze me toen. Zij had het diverse malen geprobeerd zonder resultaat, de berichten kwamen niet in de blogpost. Het was mij niet bekend dat er geen reacties gegeven konden worden op de blog. Hoe dit komt weet ik niet. Waarschijnlijk met een update dat de instellingen zijn veranderd. Ik heb ze nu aangepast en volgens mij moet het nu weer gewoon lukken, al weet ik dat het reageren vanaf de telefoon en de ipad niet goed wil. Maar met de computer moet het wel lukken. Dus ik zou zeggen houd je niet in en reageer maar raak, want ik vind dat erg leuk! (De uitnodiging geldt overigens niet voor reclame doeleinden)


Wordt vervolgd.....

dinsdag 18 december 2018

Weer een geweldige loppisfynd......


Vandaag waren wij in de loppis van Skövde waar ik meestal eerst even kijk naar het aardewerk en de bloempotten. Vaak koop ik wel een paar stekjes die ik thuis direct verpot en waarvoor ik dan ook weer een bloempot nodig heb. Voor een euro of hooguit twee heb ik vaak een prachtige sierpot voor mijn nieuwe plantjes. Gerrit kijkt eerst even bij de eierdopjes want ik zoek er nog steeds een stel van het merk Hackefors omdat deze zo mooi bij mijn antieke Thun ontbijtseries passen. Nog steeds geen geluk gehad wat betreft de eierdopjes. Mocht iemand ze hebben staan of weet iemand ze te staan dan hoor ik het heel graag, ik zoek er nog 4.




Een deel van de aankopen van vandaag.
De volgende blik werpt Gerrit dan op de kunst. Hij heeft hiervoor namelijk een speciaal oog en heeft zo al twee kunstwerken gevonden de laatste in januari dit jaar op een loppis in Mariestad. Een echte H.C. Van Kranenburg en eerder in Amsterdam een werk van Theo Swagemakers.
Onderweg in de auto kreeg Greetje nog informatie over hoe je een goed kunstwerk kunt ontdekken. Ik weet niet zeker of ik dit geheim mag prijsgeven maar ik doe het toch maar. Hij kijkt als eerste naar de signatuur van het kunstwerk. Is deze gewoon geschreven en goed leesbaar dan is het meestal amateurwerk maar vindt hij een signatuur die onleesbaar is, dan begint het interessant te worden en bekijkt hij het werk grondiger. Dus wij liepen vandaag door de loppis, ik nog verdiept in de bloempotten en Gerrit en Greetje bij de kunst. Daar zagen ze eigenlijk samen gelijktijdig een niet goed leesbare signatuur die na ontcijfering de naam Joh. v. Zweden bleek te zijn. Direct werd er ter plekke research gepleegd naar deze naam en wat blijkt....

Johan Hendrik van Zweden is het derde kind van Hendrik Berend van Zweden en zijn ChineesIndische vrouw Margeretha Rurop. Johan volgde een opleiding tot onderwijzer en behaalde in 1918 de hoofdakte in Groningen. In 1921 kreeg hij een aanstelling in Groningen waar hij ook teken-en schilderlessen ging volgen aan de Academie Minerva. In 1922-1923 was hij aspirant lid van de Groninger Kunstkring ''De Ploeg'' en in 1924 werd hij werkend lid van dit kunstenaarscollectief. In 1926 verhuisde hij naar Amsterdam waar hij een aanstelling kreeg aan een school waar hij zich voornamelijk bezig hield met teken en schilderlessen. De band met ''De Ploeg'' hield hij aan eveneens was hij actief lid van de Communistische Partij Holland. Tijdens de tweede wereldoorlog sloot hij zich aan bij het kunstenaarsverzet maar werd al spoedig opgepakt en gevangengezet in Kamp Vught. In mei 1944 werd hij gedeporteerd naar het concentratiekamp Dachau waaruit hij in april 1945 werd bevrijd. Na de oorlog kreeg hij een aanstelling aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs de latere Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hij werd toen meer actief als tekenaar en als beeldhouwer. Zijn werk valt in de stroming van de Figuratieve Kunst. (lang leve Wiki)

Nog even terug naar ons werk hebben we ontdekt dat het eigenlijk best bijzonder is dat hij zo laat in zijn leven met deze tekening weer terugkeert naar de stijl van 'De Ploeg'. Tenminste dat is onze geachte. Een wijds oer Nederlands landschap, na een lange periode waarin hij zich vooral heeft toegelegd op beeldhouwen. Ons werk komt uit 1963 10 jaar later is hij overleden.

Bijzonder is ook dat wij in onze boekenkast een boek hebben staan getiteld:''De Wadden & De Ploeg en hun omgeving''. Vorig jaar heeft Gerrit dit boek gekregen van Marco en Maria. Het beschrijft het werk van diverse Ploeg kunstenaars over het thema 'De Wadden'. Destijds vonden we het al een heel mooi boek met prachtige reproducties over het gebied waar wij zolang hebben gewoond en dat we zo mooi vinden, nu bekijken we dit boek weer met nieuwe ogen nu we nog wat meer kennis hebben over het kunstenaarscollectief ''De Ploeg''.


Deze tekening getiteld ' Landweg bij Cadzand' (1963) is dus niet van de eerste de beste maar is het werk van een serieus kunstenaar. Opnieuw een prachtige loppisfynd en dat voor maar voor 25 euro. Hieronder het werk nog eens in de close-upp. Persoonlijk vind ik het mooier worden wanneer ik op afstand sta. Met een paar snelle streken is het op papier gezet en zo herkenbaar als een Nederlands landschap.

We gaan er weer een mooi plekje voor zoeken.

Na onze aankopen zijn we naar Suzanne en Fredrik gegaan, waar we heerlijk en gezellig hebben gegeten. Daarna weer snel terug naar onze twee rakkers in de mand voor de kachel.


'


Wordt vervolgd....

maandag 17 december 2018

Sneeuw.....

Wat hadden wij een heerlijk weekend. Lekker 'lugnt' (ontspannen)! Gisteravond zijn Suzanne en Fredrik weer naar huis vertrokken. Er lag toen al een dun laagje sneeuw. Vannacht heeft het nog wat doorgesneeuwd en toen we vanochtend de gordijnen openden was de wereld prachtig wit. Schitterend om te zien en wat word ik daar toch blij van, van die mooie witte wereld.


 Omdat Greetje deze week bij ons is hebben wij vrij genomen van school. Nu moet zij wel wat werken terwijl ze hier is maar voor ons is het heerlijk dat we nu de tijd weer zelf kunnen bepalen. Na het ontbijt is Gerrit sneeuw gaan ruimen. Er lag zo ongeveer 10 cm sneeuw en hij heeft alle paden rondom ons huis sneeuwvrij gemaakt. De honden vinden de sneeuw ook prachtig. Ze waren nog maar net buiten of ze beginnen achter elkaar aan te vliegen. Fynn is dan altijd degene die wordt achtervolgd door Arvid. Vanochtend nam Fynn de bocht naar de trapopgang van de keuken, hij deed dat precies zo dat hij de trap op kon en naar binnen om vervolgens lekker voor de brandende kachel te gaan liggen, Arvid rende daardoor de opgang net voorbij en vloog uit de bocht. Slimme hond die Fynn!
Toch nog een kleurtje...
 Het pad naar het houthok, het pad naar de vuilcontainers, het pad naar de garage, de oprit van ons huis, het pad om het huis en het looppad van ons huis naar de weg. Dat is vrij veel sneeuw schuiven en daar is Gerrit wel een paar uurtjes mee bezig geweest. Heerlijk buiten in de vrieskoude.
Zelf heb ik mijn kacheltje in de weefkamer opgestookt en heb daar heerlijk zitten weven.
 Na de thee om 15.00 uur begint het dan alweer te schemeren. Wij moesten de honden nog uitlaten en naar de ICA. Toch nog even een paar plaatjes geschoten in de schemering. Een kwartiertje later was het donker.

 De kerstboom die bij de vooringang van ons huis staat buigt het hoofd al met dit laagje sneeuw en de vorst.



Heerlijke sneeuw!

Wordt vervolgd....

zaterdag 15 december 2018

Ons eerste kerstfeest.......



Ik ben een beetje met de dagen in de war in mijn hoofd. Vandaag hebben we namelijk al een beetje kerst gevierd en zo voelt het nu vanavond ook, als de avond na het kerstdiner, buikje rond en bijna rollend door het huis. Het is echter nog niet zover het is vandaag zaterdag de 15e december (morgen is Femke jarig!). Afgelopen nacht waren we om 1.00 uur thuis, we hebben Greetje opgehaald van het vliegveld in Linköping. Dat was tegen 20.00 uur vertrekken van huis en de gehele avond onder de pannen.

Hier komt ze aan en het is altijd fijn elkaar weer te zien.
Vanochtend kwamen Suzanne en Fredrik ook al vroeg aan om samen met ons te ontbijten. Ze blijven gezellig het hele weekend. Deze week waren ze al druk met kerstviering op hun werk en zo rollen ze van de ene kerstmaaltijd in de andere. . 
 Vanmiddag hebben wij de kerstcadeautjes uitgepakt. Dat is altijd weer verrassend zowel voor de gever als voor de ontvanger. Greetje had voor Suzanne en Fredrik twee mooi wandhangers geknoopt met macrame. Erg mooi en altijd bijzonder om iets te krijgen wat zelf gemaakt is. Wij staken daar wat mager bij af met voor Greetje een soep-sleef uit de loppis (:)) Zelf kreeg ik een heel mooie etagere voor cakejes en chocolaatjes. Heel mooi!

Na de thee moesten Gerrit en ik natuurlijk even onze vorderingen demonstreren. Hier zie je mij in een zeer elegante gitaarpositie, die moet ik aannemen voor het spelen van de barre akkoorden maar daarover ga ik het NIET hebben.
 Eind van de middag zijn we met zijn allen naar Forsvik gereden. Daar was de kerstmarkt in 1906 stijl. Eerder noemde ik dit de anton Pieckstijl maar daarmee sla ik de plank volledig mis. De kerstmarkt wordt de 1906 stijl genoemd omdat het gehouden wordt in de oude fabriekshallen. Die in 1906 nog volop in bedrijf waren. De markt in Forsvik is er eentje waarin elke standhouder even flink uitpakt en dat geeft een heel leuke sfeer met al die lichtjes en vuurtjes. Af en toe reed er op de markt een paard en wagen voorbij en overal warenlichtjes en vuurtjes.


En natuurlijk handwerk, handwerk en nog eens handwerk. Het was een heel gezellige boel op de kerstmarkt.
 En dan soms, zomaar in een verlaten hoekje.....
 In de ijzergieterij, waar het echt steenkoud was kon je koffie met dop krijgen. Het mocht dan wel koud zijn je kon er wel heelijk bij zitten.



 Weer een eindje verder stond iemand houten dakpannen uit te hakken.


 Dat was ook ongeveer de plek waar ik mijn drie lootjes kocht, altijd een vast onderdeel op welke markt dan ook, en daar ook nog eens drie prijzen mee won. Ik denk bijna wel de eerste keer in mijn leven dat ik een prijs win in een loterij. Gerrit verdacht de loterij er al van dat die voor elk lootje een prijs hadden gemaakt..... Dat noem ik toch echt weinig vertrouwen hebben in mijn geluksdag!



 En overal staan mensen even gezellig met elkaar te kletsen, al was de wind over het Viken naar ons toewaaiend nog zo guur vandaag.



Nog een verlaten hoekje in de zo woeste fabriekshallen




Vers gebrande noten die echt zo heelijk ruiken


 We waren tot op het bot verkleumd zodat we na twee uurtjes wel graag weer naar de warme kachel wilden gaan. Daar wachtte Gerrit en mij nog een stevige klus. We hadden ons namelijk voorgenomen een heus julbord te maken. Daarvoor hadden we woensdag inkopen gedaan en vrijdag al de nodige voorbereidingen getroffen zodat we vandaag slechts nog de laatste hand hoefden te leggen aan het julbord. Daar hadden we overigen onze gezamenlijke vier handen nog ruimschoots voor nodig, voor die laatste hand. Pffff. wat een klus zo'n bord.


Maar we hebben het gered en het smaakte heerlijk en was bovendien reuze gezellig. Aan het einde van onze maaltijd had Fredrik nog een verrassing voor ons in petto. Hij was namelijk een paar weken terug naar Cyprus geweest voor zijn werk en had aldaar een heerlijk dessertwijn gekocht. Voor het maken van deze wijn is de oudst bestaande en bekende druif gebruikt die er is. Dat is een zeldzame druif die door ziekte bijna geheel verdwenen was maar in Cyprus nog bewaard is gebleven. We hebben dus bij ons Julbord of eigenlijk daarna dezelfde wijn gedronken als Julius Caesar! Wat een keizerlijke gedachte!

 Onze honden Arvid en Fynn zagen het ook helemaal zitten (op hun allermooist) met dat Julbord


en omdat ik toch al zoveel foto's heb in deze blog ook nog even deze mooie.....

 en deze houd ik dan maar ietsje kleiner
 Maar dit was het uiteindelijke resultaat. Is het geen plaatje!!???




Wordt vervolgd....