zondag 5 november 2017

Van de innerlijke wekker naar het opfrissen van een woning.....

Vanmorgen liep de innerlijke wekker om 3.35 af. Klaar wakker! Uit bed, douchen en inpakken. De reis verliep als volgt:
vertrek 4.33 uur, Helsingör 8.23 uur, Rödby 10.47 uur. De planning was de boot van 10.45 uur te pakken. Dat had op zich ook best gekund (want we stonden om 10.33 uur bij het poortje) ware het niet dat er geen Bizz hokjes te vinden waren, we naar een normale kassa werden geleid waar een kassajuffrouw zat die geen haast had, niet met onze Bizz pas uit de voeten kon, toen opnieuw de kaartjes procedure moest starten, die met onze credit card moesten betalen zonder de Bizz korting wel te verstaan, ten tijde van het  in ontvangst nemen van het kaartje....voer de boot weg. Nu is een half uurtje wachten niet het allerergste maar we hadden er een beetje op gereden. Hamburg bereikten we om 13.40 uur en Bremen om 14.40, Groningen om 16.45 uur zodat we om 17.38 bij de Chinees stonden voor een menu A van 16.45 Euro.
Een klein beetje file bij Hamburg en evenzo bij Bremen. Al met al een uurtje wachttijd. Niet gek zeker gezien de afgelopen keren. We hebben een prima reis gehad, geen gekke dingen tegengekomen.
Nu hier de draad weer oppakken. We bemerken dat dit elke keer wat moeilijker gaat. Het is een psychologisch blok bestaande uit opzien tegen de reis terug, opzien tegen weer in het strakker ritme moeten van werk en zeker in de eerste dagen opzien tegen werk inhalen. Er zijn zo in dit laatste jaar grote verschillen in een week. Verschillen die te maken hebben met het strakke regiem kenmerkend voor de werkdagen en het losse ritme op de dagen waarop we nu niet meer werken. Die wisselingen is eigenlijk vermoeiender dan de hele week in een ritme doorbrengen. Luxe problemen natuurlijk, laten we welzijn.
De komende tijd zal omvliegen. We gaan een paar keer naar Rosmalen waar Femke en Louis een huis hebben gekocht, we gaan hen helpen met het opfrissen van de woning. Henk en Chang komen mee terug en ook dat brengt weer gezelligheid met zich mee. Genoeg te beleven!


De eerste file....

Een warm welkom thuis.....

Menu A

vrijdag 3 november 2017

betoverend.....

Toen we gisterochtend ons hoofd buiten de deur staken om met Arvid en Fynn te gaan wandelen zag het er buiten betoverend mooi uit.

We maakten een 7 km lange wandeling door het heerlijke weer. Na een half uurtje hadden we het zo lekker warm dat de jas uit kon.


Een stel nieuwsgierige pinken zag ons al van verre aankomen. Ze holden op een drafje naar de plek waar ze ons het dichtst konden naderen. Als tegenprestatie zijn we even blijven staan voor een praatje.
Na 1.5 uur wandelen kwamen we weer thuis aan. Daar ontdekte ik sporen in de oprit. Waarschijnlijk hebben we nachtelijk bezoek gehad van elanden. Overdag zien we ze niet maar al een aantal keren vind ik dit soort pootafdrukken in de oprit.


Gisteren overdag hebben we de dakgoten leeggehaald. Gerrit op de trap ik als grondanker.





Dinsdag zijn we naar Skövde geweest. Daar heb ik op een loppis nog een leuk olielampje gekocht.

Vanochtend was de wereld lichtjes wit gekleurd door de nachtvorst. Het heeft 2 graden gevroren. De lucht was onbewolkt blauw. Prachtig om te zien.



 Gezicht op de kerk. Het is op dit moment wat druk op het kerkhof. Dit weekend is het hier in Zweden 'allerzielen' er worden dan  bloemen met lichtjes op de graven geplaatst. Zojuist maakten we nog even het laatste rondje met de honden en zagen we in het donker allemaal lichtjes branden op de graven.
Ook vandaag weer lekker gewandeld in het mooie weer. Muts op en handschoenen aan. In het bos kwamen we deze plastic ton tegen onder een boom. Er zit niks in, wie zou dat laten staan en met wat voor doel?  Na de wandeling zijn we in Karlsborg nog wat boodschapjes gaan halen en heeft Gerrit de winterbanden van Suzanne op spanning gebracht. Zo is haar auto helemaal klaar voor de winter.
Voor het avondeten had ik lekkere broccoli stampot gemaakt met Falukorv. Fredrik kwam weer bij ons en ik dacht hem een oer Hollandse pot met een Zweeds tintje voor te schotelen. Hij vond het heerlijk. Overigens had Fredrik ook een verrassing voor ons meegebracht. Een heerlijke zelfgebakken kladkaka. Op zijn werk is het de gewoonte om op de vrijdag om beurten te trakteren op iets wat zelfgebakken is. Deze keer was Fredrik zijn beurt. De helft van de chocoladetaart had hij meegenomen naar zijn werk en de andere helft mee naar ons. We hebben er heerlijk van zitten smullen.

woensdag 1 november 2017

Een stil jubileum....

Het is al wat later op de avond wanneer ik eraan toekom de inhoud van dit blog te schrijven. De avond is opgegaan aan research. Waarnaar... Wel ik wilde graag een aantal foto's vinden waarop Gerrit staat afgebeeld in zijn beroep. Gerrit is huisarts en behalve zijn werk in de praktijk is hij daarnaast ook altijd werkzaam geweest in commissies en organisaties gerelateerd aan zijn vak. Echter wat schetst mijn verbazing....er is geen foto van hem te vinden op internet in zijn functie als huisarts. Ik vind Theo, ik vind Andre, ik vind Floor en Bram en Marco... maar geen Gerrit. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen. Daarmee lijkt hij te bevestigen wat zijn huisartsbegeleider aan het opleidingsinstituut tegen hem zei tijdens een evaluatie... 'Gerrit, je bent een licht onder de korenmaat.' Een licht schijnt en wanneer je dit ergens onder zet schijnt het nog steeds maar wordt het niet gezien. Gerrit is een stille kracht, iemand die hard werkt, zich er verantwoordelijk voelt en niet niet graag in het centrum van de belangstelling staat en -op de voorgrond treedt. Na enkele uren zoeken ben ik maar gestopt en heb ik een foto genomen van mezelf eentje waar hij lekker relaxed op staat. 
Maar vanwaar die zoektocht en vanwaar de titel van dit blog. Wel vandaag hebben we een stil jubileum. Gerrit is vandaag, 1 november 2017, 35 jaar huisarts! Hij werd huisarts op jonge leeftijd 26 jaar. Het was een tijd waarin grote werkloosheid heerste onder huisartsen. Gerrit werd na zijn opleidingsjaar huisarts in Dokkum; daar heeft hij ook zijn opleiding gedaan bij Hans Engel. 35 jaar heeft hij met veel inzet en veel plezier zijn werk als huisarts gedaan. Ik had hem alle toeters en bellen behorende bij dit jubileum gegund, Gerrit zegt slechts aan het ontbijt: ' ik ben vandaag 35 jaar huisarts'. Voor mij de beste die ik me maar kan bedenken. Ik ben trots op hem!



P.S.
Het is donderdagochtend 2 november 6.10 uur. Greetje, momenteel weer even in Amerika, heeft me een berichtje gestuurd met daarin het resultaat van haar eigen zoektocht gestart na het lezen van mijn blogpost.
Dus in tweede instantie toch nog:

Ik weet van de events. De eerst 5 foto's zijn van recente datum. Het betreft een meeting georganiseerd de De Friesland. De bevolking van NO Friesland wordt geïnformeerd over de ontwikkelingen binnen de Sionsberg. Gerrit heeft hierin samen met zijn collega Theo veel energie in gestoken. Tijdenlang heeft het hun agenda bijna dagelijks gevuld.
De onderste foto is ouder. Die is genomen direct na de verhuizing van de huisartsenpraktijk naar de nieuwe locatie op het ziekenhuisterrein. Hier wordt er instructie gegeven aan huisartsen en ondersteunend personeel over de werking van de nieuwe ICT.