vrijdag 9 september 2016

Waar woon je en wat lees je. en GRRR, Grrr!!.....


We zijn weer in ons andere thuis. Met opzet schrijf ik thuis en geen huis. Het is goed te ervaren dat ons nieuwe huis ook weer voelt als een thuis. Gisteravond zijn we aangekomen rond half acht. Dat was wederom 13 uur rijden. Onze reis verliep voortreffelijk, gelukkig geen noemenswaardig oponthoud in Duitsland. Ik las op de Zwedenblog dat de A7 in Hamburg wordt afgesloten en al voor veel vertraging zorgde dit afgelopen weekend. We bemerkten dit niet, kwamen ook langs een andere A natuurlijk. Gelukkig ook geen ongevallen gezien.
En dan is de omschakeling enorm bij een wekker die om 6.00 uur afloopt met weer op het fietsje naar het werk en de hele dag werken. Ben nog niet eens aan mijn email toegekomen, dat moet morgen maar. De eerste dagen is altijd wat een inhaalslag en meestal niet het allerleukste. Email die nog niet gelezen is voelt altijd was als een druk. Veel berichten van Zorgverzekeraars over de contracten voor volgend jaar. GRRRRRR ik haat Zorgverzekeraars!!!! Zo dat is eruit en dat voelt goed. je moet namelijk weten dat ik elk jaar een contract moet afsluiten met elke zorgverzekeraar. Dat is geen proces van eventjes bellen en onderhandelen nee dat gaat als volgt. In januari gaan de nieuwe contracten in, ik slaak dan een zucht van verlichting dat het zover is. In februari beginnen zorgverzekeraar te mailen en vragen om feedback over het proces van contracteren, in maart komen dat de eerste mailtjes over de nieuwe contracten met data waarop informatiebijeenkomsten worden georganiseerd in april krijg je informatie over veranderingen die worden doorgevoerd, in mei komen dan de eerste vragenlijsten binnen die je moet invullen over hoe je werkt en wat je doet etc, daarna komen er herinnering emails met hierin een datum genoemd waarop je de vragenlijst uiterlijk moet inleveren, in juni, juli en augustus september krijg je dan contracten ter lezing aangeboden en moet je ze soms getekend retourneren (in wat voor tijdperk leven we) en dat niet voor een verzekeraar, nee voor alle. Wanneer je dan zelf een verandering in je contract doorgevoerd wilt zien, omdat je bijvoorbeeld een nieuwe collega hebt dan krijg je te horen dat je dit eerder aan had moeten geven en dat de termijn voor veranderingen gesloten is. Als je dan zegt dat je eerder nog geen nieuwe collega had maar nu wel en vraagt hoe dit dan moet met het declareren van de zorg voor volgend jaar dan weet de zorgverzekeraar dit ook niet.... Iets nieuws dit jaar is dat je een Kwaliteitsstatuut moet schrijven. Dat is een dik document waarin je alle facetten van je werk moet omschrijven en waarbij je allerlei documenten moet uploaden die je eerst bij elkaar moet zoeken, dat je vervolgens naar een instituut moet opsturen, waar het wordt gecontroleerd, je het terugkrijgt met verbeterpunten en opnieuw moet aanleveren. Dat moet allemaal voor november, zodat het centraal opgeslagen document door alle zorgverzekeraars ingezien kan worden. Dat heet kwaliteitscontrole..
Daarnaast heeft dus elke verzekeraar nog eigen vragenlijsten die je moet invullen en vragen ze op de gekste tijden informatie over je behandelingen op, allemaal met het oogmerk van kwaliteitscontrole. Ondertussen ben ik overdag bezig met mijn werk.. Dat is gesprekken voeren met mensen, 6 tot 7 op een dag, een uur per gesprek en deze gesprekken verwerken, dingen uitzoeken, behandelplannen maken, brieven schrijven, gespreksverslagen maken, declareren en mijn administratieve taken uitvoeren. bovenstaande komt allemaal op me af, wanneer ik zo na een verblijf in Zweden mijn hoofd lekker leeg heb kunnen maken en onschuldig met dit lege hoofd weer naar mijn werk ga in Nederland. Een eerste blik in mijn computer doet mijn hoofd volstromen met deze dingen. Ik zeg het nog eens GRRRRR GRRRRR GRRRR, ik haat zorgverzekeraars!!!!!!!!!!!
's Avonds probeer ik thuis nog even in het vakantiegevoel te komen. Kijk naar mijn blog en realiseer me dat ik geen foto's heb en geen nieuwe blog kan schrijven.  Wanneer ik in Zweden ben vind ik dat heel leuk om te doen. Ik ben dan de hele dag bezig met leuke of iets minder leuke dingetjes, zet ze op de foto en zit 's avonds op de bank en schrijf het neer in mijn blog. Dat voelt als de dag afronden of zo. Zo van 'opgeruimd staat netjes' of laat die nieuwe dag maar komen want de oude is verwerkt. Wat ik ook wel merk is dat ik meer en meer een gedachte krijg van 'alweer een dag van mijn leven voorbij'! Elke voorbije dag in mijn leven maakt mijn leven een dag korter. Vroeger dacht ik daar nooit aan, nu wel. Gelukkig weet ik niet wat de lengte van m'n leven is, want dan wordt het wel heel concreet allemaal. Vraag me wel eens af of anderen dat ook hebben.
Het is nu midden in de nacht, nu ik deze blog schrijf, 1.00 uur inmiddels. Ik werd wakker omdat ik door een mug werd gestoken op mijn rug en dat het erg jeukte. Zit nu een beetje te neuzen op mijn blog en zie dat ik per week ongeveer 400 bezoekers op mijn blog heb. Kan ook zien uit welke delen van de wereld ze komen. Ik heb even een kopie gemaakt van het overizichtje, omdat ik toch geen foto's heb vandaag. Wie leest mijn blog in de Oekraine of in Hongarije?? Zijn dat eigenlijk wel lezers of zijn het computers die om wat voor reden ook internet afscannen... En als het wel lezers zijn, waarom leest men dan mijn blog, met welke interesse?? Het zou enorm leuk zijn dat iedereen die mijn blog leest eens een berichtje achter zou laten. Eigenlijk wil ik je daartoe uitnodigen zo van Stille lezers, klik eens op reageren, vertel waar je vandaan komt en waarom je de tijd neemt mijn schrijfseltjes te lezen. Inmiddels is het half twee, ik ga weer slapen. Morgen is er een nieuwe dag :)



Pageviews per land 

Grafiek van populairste landen onder kijkers van de blog
ItemPageviews
Nederland
392
Zweden
93
Verenigde Staten
28
Ierland
27
Verenigd Koninkrijk
16
België
11
Oekraïne
11
Duitsland
6
Aruba
5
Hongarije
3

dinsdag 6 september 2016

Din Murare....vervolg

De laatste dag van ons verblijf hier gaat meestal op aan schoonmaakwerkzaamheden. We laten het huis schoongemaakt achter zodat we het ook opgeruimd weer terugvinden wanneer we hier weer aankomen. Deze keer verloopt dat een ietsje anders. De murare (metselaar) die onze schoorsteenwerkzaamheden doet en de Karl Johan gaat plaatsen kwam vandaag!! Schoonmaken heeft dan niet zoveel zin wanneer er een schoorsteen uitgebroken moet worden. Ik had daarom de bovenverdieping al eerder onder handen genomen en wacht met het werk beneden totdat de murare klaar is voor vandaag.
Deze keer was ik niet vergeten koffie aan te bieden en de zelfgemaakte appelcake viel prima in de smaak. De stand van zaken is nu zo dat we een groot rond gat in de keukenvloer hebben en dat blijkt dat de balken tussen de vloer van de keuken en de zoldering van de kelder goed degelijk zijn. Er mist een hoek uit de schoorsteen, de rest van de schoorsteen wordt afgebroken wanneer we er niet zijn. Vandaag is ook een deel van de fundering in de kelder opgemetseld door de medewerker van de murare. Als alles meezit kan de Karl Johan in november worden geplaatst.
Omdat ik niet kon schoonmaken moest ik iets anders bedenken voor vandaag. In de keuken had ik vorig jaar een bruine muur geschilderd. Hierover was ik zelf niet helemaal tevreden. Het maakt de keuken donker en bruin past ook niet helemaal bij het blauw van de bank. Gisteren hadden we in Linköping een blauw met wit vloerkleedje gekocht, past prachtig bij de bank maar niet bij de muur. Daarom heb ik vandaag de bruine muur weer wit gemaakt. Dat past ook in het concept van de nieuwe keuken, landelijk, licht en vrolijk. Zo komt de ingreep in de keuken weer een beetje verder.
Gisteren hebben we Greetje naar Linköping gebracht, ze is weer veilig aangekomen in Oxford en vandaag alweer aan het werk. Bij thuiskomst hebben we nog wat klusjes gedaan zoals het schoonmaken van de dakgoten. 's Avonds misten we onze keukenprinses.  We waren zo verdiept in de klusjes dat we waren vergeten boodschappen te doen. Toen moesten we ons redden met wat nog in huis was en dat was niet veel. Gerrit heeft wat aardappelen gebakken en daarbij hebben we een potje perenchutney opengetrokken. Heerlijk en toch ook nog vegetarisch.
Toen ik vanmiddag klaar was met mijn schilderwerk heb ik nog even lekker in de tuin gezeten. Ik ben wat gaan zoeken op Blocket naar een kastje in de keuken. Ik zit te denken aan een vitrinekastje. Laat ik nu op blocket precies het kastje vinden dat ik zoek. Helemaal oke, hoeft niets aan te gebeuren. Ik zou het zo willen kopen.... Echter het kastje staat in Kristianstad, helemaal zuid in Zweden, niet te bereizen vanuit Undenäs. Jammer!!!!!!!!!!!!! erghhhhh jammer.





Morgenochtend vertrekken we zelf in alle vroegte. Eerlijk gezegd heb ik geen zin om hier weg te gaan. Het is hier heerlijk, de zomer is aan het afbouwen, de temperatuur is heerlijk,
wanneer de zon schijnt zelfs warm, in de schaduw wat kil. De vrijheid, de wijdsheid, het ongedwongen bezig zijn, ik had er nog geen genoeg van. De twee en een halve week zijn omgevlogen, het heeft me goed gedaan. Het hoofd komt even tot stilstand.



Hertransformatie van de muur in de keuken.

Het gat voor de fundering van de Karl Johan

De witte muur met het nieuwe kleedje

In de tuin; vlag met een blauwe lucht.




Arvid vindt het hier ook heerlijk!!!!! En wil ook nog niet weg.

Een laatste blik in de avondzon

Het opbouwen van de fundering in de kelder.

zondag 4 september 2016

Van een orkaan, via lilla Edet naar een heerlijk avond maal.....


 We gaan onze keuken renoveren, reden is de aanschaf van de Karl Johan met een rendement van 92 %. Voor de plaatsing ervan in de keuken moeten we de keuken veranderen. De keuken is van slechte kwaliteit, het spaanderplaten aanrechtblad zet uit door het vocht wat weglekt omdat de kit is uitgedroogd. Doordat het aanrechtblad uitzet schaven de deurtjes aan etc. De nieuwe keuken wordt niet de perfecte keuken met allerlei high tech snufjes maar een functionele IKEA keuken met onze bestaande oven en onze bestaande koelkast. Die doen het nog uitstekend en kunnen prima weer worden gebruikt. De vloer was versleten en moest worden vervangen. Gisteren zijn we voor dit project naar Örebro gereden om aldaar zaken uit te zoeken. Het onbewuste heeft gesproken, het wordt een functionele laminaatvloer, zonder groeven, white maple. Greetje kon mooi mee beslissen nu ze hier bij ons is. Zo zijn we nu al een aantal dagen op stap. Dagenlang erop uittrekken betekent natuurlijk dat thuis de dingen blijven liggen. Toen we gisteravond naar bed gingen zag de keuken eruit alsof er een orkaan doorheen was gegaan. 


 Kijk zelf maar ik zeg niets teveel. Omdat ik nogal moe was van de hele dag rondzeulen had ik gisteren geen puf meer de boel een beetje te ordenen. Vanmorgen daarom vroeg opgestaan en eerst twee en een half uur bezig geweest om de keuken weer wat te fatsoeneren. 'Stor städning' zo heet dat hier.

 Het resultaat is een keuken waar ik me weer prettig in voel. Waarom dit zo vroeg op de ochtend moest. Wel we hadden gelezen dat er vandaag Edets dag zou zijn in Lilla Edet, waar we twee weken geleden naartoe zijn gefietst.  Een loppmarktnad met een demonstratie van de beenderstamper en muziek en een boekenmarkt. Veel dingen in een keer in Lilla Edet, bestaande uit 1 huis en 1 fabriek. We wilden hier graag naartoe gaan, ook om Greetje te laten zien hoe leuk het daar is. Het was prachtig weer, een deel van de loppmarktnad was buiten en een deel binnen in een schuur. Een loppis is een soort schat zoeken. Er zijn veel dingen waarvan je zegt ' wat moet ik ermee ' en soms is er iets bruikbaars en dat koop je dan. Ook wij kwamen twee dingetjes tegen.

Leuk even kijken met de handen.
Onze schatten van vandaag.
 Een blik voor pasta, eenzelfde blik hadden we deze week op de loppis in Hjo gekocht maar dan net een maatje groter. Deze past er dus mooi bij, twee versterken elkaar nietwaar! En ook nog een stapeltje tijdschriften van Sköna Hem (mooi huis). Leuk om doorheen te bladeren en ideetjes op te doen. In totaal 31 kronen uitgegeven. Het was druk in Lilla Edet, gezellig druk. We konden er koffie kopen met een vers gebakken kanelbulle en als je er zin in hebt was er ook nog een broodje worst. Ongeveer de standaard ingredienten op een loppis marknad. Die worstenbroodjes nemen wij niet omdat we nu al enige weken vegetarisch eten, soms zelfs veganistisch.



 Om de sfeer te ondersteunen was er ook een strijkje. Ze speelden Zweedse volksliedjes uit de bundel ' Våra käraste allsänger och örhängen' op trekharmonica, viool en nog een instrument dat wij niet thuis konden brengen. Wij hebben er onder het genot van een kopje koffie en broodje naar zitten luisteren.

 Voordat we koffie gingen drinken hebben we nog even studie gemaakt van de beenderstamper. Aangedreven door water welke een boomstam in beweging zet met uitsteeksels eraan. Die uitsteeksels doen grote houten blokken omhoog gaan waarna ze weer met kracht naar beneden vallen en zo de beenderen verpulveren. In mijn vorige blog hierover had ik al geschreven dat dit wordt gebruikt voor het bemesten van het land.

Je ziet het been al klaarliggen voor de stamp-

De aandrijving van de beenderstamper

De bak met beenderen

Het strijkje

Bankjes en zitjes om even te kletsen met elkaar en koffie te drinken. 
 Toen we aan onze koffie zaten zag ik een man met een hond, een Stabij dacht ik. Maar dat zou zeer ongebruikelijk zijn. Ik sprak hem aan en vroeg wat voor soort hond hij had. Hij vertelde me dat het een hond is van een ras dat in Zweden niet zo bekend is. Waarop ik vroeg of het een Stabij is. Hij zag ervan op dat ik dat wist en vertelde me dat er in Zweden 800 Stabij honden zijn. We hadden samen even een hondenpraatje. Leuk om ook mijn Zweeds weer even te oefenen.
Na twee uur op de loppmarktnad te hebben omgestapt zijn we vertrokken richting Forsvik. Daar wilden we nog eventjes naar 5 Knop, het winkeltje van Lotte, maar dat was om twee uur net gesloten. Het was haar laatste openingsdag. We visten net achter het net! We zijn even door het museum gelopen, bij het 'notarishuis' langs en zijn daarna weer naar huis gereden.

Göta kanal slusen bij Forsvik.

 Thuisgekomen zijn Greetje en ik ondanks het prachtige weer de keuken ingedoken. Ik wilde graag een cake bakken omdat de murare dinsdag komt. Ik heb iets goed te maken bij de murare omdat ik de vorige keer de koffie vergeten was en toen ik daar in tweede instantie aandacht en de murare wel een kopje luste, ik er niets bij aan kon bieden.... shame you.  Ook moest ik nog jam maken van de blåbär die we eerder deze week al hadden geplukt. Greetje deed mee in de keuken, ze heeft een deel van de peren verwerkt tot een peren-chutney en de rest van de peren samen met appels verwerkt tot appel en perenjam.


Peren chutney

Appelcake
 Dat was alles met elkaar al een hele kokerij. Toen dat klaar was en opgeruimd is Greetje aan de slag gegaan met het avondeten; ik mocht assisteren.


Een salade van jonge spinazie met flespompoen en Haloumi

Bloemkool op indische wijze... heerlijk

Met een zelf gemaakte pesto van noten, kruiden, zongedroogde tomaatjes en citroen

 Wat hebben we heerlijk gegeten. Morgen brengen we Greetje weer naar Linköping en vliegt ze weer naar Oxford. We hebben erg leuke en ontspannen dagen gehad met elkaar.
Nog eventje een 'wij-fie' om het moment vast te leggen. Een foto die staat voor een fijne tijd met fijne herinneringen.

zaterdag 3 september 2016

Blå...


Vanmorgen werden we wakker met een blauwe hemel een uitnodiging om lekker het bos in te gaan. Dat hebben we dan ook gedaan na het ontbijt. We zijn naar het uitzichtpunt op Källebacken gelopen wat een prachtig uitzicht biedt op het Viken. Tijdens het wandelen in het bos kwamen we van alles tegen aan paddestoelen en bosbessen. Eerst maar even een kleine reportage van de paddestoelen.....

Ik heb werkelijk geen idee wat voor soorten het allemaal zijn. Wie het weet mag het zeggen. Ik heb inmiddels wel een app gedownload. Onder de paragraaf eetbaarheid staat het volgende: Je kunt alle paddestoelen eten, echter sommigen maar een keer. Dan stopt het bij mij al snel en laat ik ze lekker staan.
De bessen heb ik wat meer vertrouwen in, maar ook daarmee moet je voorzichtig zijn. Zeker weten herken ik de Blåbär.









We hadden een zak meegenomen het bos in omdat we de blåbär gingen plukken. Voor het eerst in ons leven. We hebben nu een zak vol en morgen zal ik ze verwerken tot jam. Zie onze vingers na het plukken.
Tijdens het plukken hadden we overigen flinke ondersteuning van Arvid en Fynn. Ze houden net als wij van de blåbär.

Na onze plukactie zijn hebben we onze wandeling voortgezet. Op naar Källebacken.


Uitzicht over het Viken.
Daarna zijn we naar huis gelopen en heb ik nog wat natuur gefotografeerd.




Onze perenboom werp nu zijn vruchten naar beneden, ze hangen namelijk nogal hoog in de boom. Greetje is wezen rapen en nu zit ik naast bakken vol met appels ook nog met twee schalen peren. Mijn weckpotten zijn bezet, zondag maar stoofpeertjes eten.
's Middags zijn we nog even in Törreboda geweest, een klein plaatsje hier niet zover vandaan. Er is niet zo heel veel te beleven in Törreboda, wat wel leuk is, is een antiekhandel annex Loppis. Heel groot. We hebben er wat rondgekeken en ik heb er een vloerkleedje gekocht voor straks in de gerenoveerde keuken.
Bij thuiskomst ben ik met mijn nieuwe behangetje in de weer geweest. Op onderstaande foto plak ik de eerste strook, spannend!

Stotend plakken komt er erg op aan en de bril moet er bij op.
Greetje heeft weer voor ons gekookt. Vandaag bestond het menu uit oosterse aubergines met een heerlijke salade met o.a. maplesiroop.....Heerlijk. Maar het toetje was nog heerlijker! Dat wat een äpple, päron, blåbär kruimel pie met vanillesaus.


's Avonds laat hebben Gerrit en ik het behang door het hoekje heen geplakt. Dat was nog een hele toer omdat de hoek niet haaks is en verloopt. We hebben het weten op te lossen. We moesten 2 cm wegsmokkelen in de hoek en dat is heel goed gelukt.




Blauwe lucht, blauwe bessen, blauwe vingers, blauw behang en een blauw toetje en een met blauwe vingers geschreven blog. De wereld was blauw vandaag, BLÅ!