En wat voor een wandeling...Djäknerundan

 In tegenstelling tot het uitbundige zomerweer dat we gisteren hadden was het vandaag een bewolkte dag. De vraag was even wat we vandaag zouden gaan doen. Zoals meestal had Gerrit wel een voorstel. Hij zou graag naar Granvik willen. Granvik is een dorpje gesitueerd aan het Vättern  en aan de 49 en dat is de hoofdweg naar Askersund.  Gerrit had gelezen dat er het een en ander is te doen in Granvik. Er zou een haventje zijn en diverse wandelroutes door een deel van het Nationaal Park Tived. Nu vind ik het zelf altijd een beetje lastig wanneer er een plan komt dat de hele dag opvult, ik heb altijd wat meer vrijheid nodig. Echter Gerrit en Suzanne, altijd al twee handen op een buik, wisten me te overtuigen en zo gingen wij rond half twaalf richting Granvik, nadat we eerst een top drie hebben samengesteld van mogelijke behangetjes in de keuken. Je snapt het wel voor iedereen wat...
Sinds we eergisteren een nieuwe weg hebben ontdekt zijn we met 10 minuten in Granvik aangekomen (de nieuw ontdekte weg scheelt ons 20 km). Granvik zelf is een dorpje van niks. Ongeveer 15 tot 20 woningen. Maar wanneer je onder de 49 doorrijdt naar de haven gaat er een wereld voor je open. Ten eerste passeer je een schitterende Herregård, daarna kom je langs een soort loppis zelfbediening winkeltje waar je in alle rust eventjes kunt rondkijken, je keuze kunt bepalen om deze vervolgens te noteren in een notitieboekje en het geld in een kommetje doen. Zo blijft de boekhouding mooi op orde en geeft het aan de eigenaar en de klanten veel vrijheid. Wij kunnen dat wel waarderen. Vervolgens kom je bij het haventje.

De zelfbediening loppis.

Hamn.

 Deze stuga's zijn gelegen aan het Vättern. Te huur voor 40 euro per nacht.

 Naast het haventje is een badstrandje, heel rustig lekker beschut.

 Wanneer je na het badstrandje de weg vervolgt kom je langs een klein beekje waar waarschijnlijk een houtzaagmolen aan heeft gestaan. De restanten waren nog zichtbaar. Dan kom je bij Museum Granvik. Hier wordt de geschiedenis van Granvik in beeld gebracht met foto's en voorwerpen. Vooral voorwerpen uit de bosbouw.

 We hebben het museum helemaal bekeken. Het was gratis, je kunt een bijdrage achterlaten, dit wordt zeer gewaardeerd. Daarna kwamen we bij het natuurgebied aan. In het natuurgebied zijn diverse wandelroutes uitgezet, een stuk of zes. Van elke wandelroute kun je een beschrijving uit een kastje halen, ook weer kosteloos. Wij kozen voor de Djäknerundan die in twee versies te wandelen is een blauwe en een oranje. Suzanne stelde voor de oranje route te nemen. Ik had me er niet zo in verdiept en stemde van harte in. Na een uurtje lopen verlangden mijn voeten naar rust. Meestal loop ik tijdens wandelingen op mijn vertrouwde wandelschoenen die inmiddels de hele wereld al rond zijn geweest. Die had ik nu echter niet aan. De wandeling geschiedde op sportschoenen. Tijdens het lopen gaan er steeds kleine steentje in mijn schoen zitten waardoor het lopen wat pijnlijk wordt. Het eerste deel van de wandeling was adembenemend mooi. We liepen langs de scherenkust van het Vättern waar aanlegplaatsen voor watersport zijn aangelegd. Daar kun je heerlijk beschut aanmeren met een boot.

 Toen wij daar wandelden voer er net een bootje langs op zoek naar een aanlegplek.

 Er zijn ook picknickplaatsen aangelegd en we konden zien dat daar met een zekere regelmaat gebruik van wordt gemaakt.

 We vervolgden onze wandeling. Net toen ik ervan uitging dat de wandeling ten einde was vertelde Suzanne dat we nu ongeveer op de helft van de route waren aangekomen en dat de wandeling in zijn geheel ongeveer 10 km lang zou zijn. Dit vroeg een bijstelling van mijn mindset over deze wandeling. De omgeving was gelukkig inspirerend genoeg. Het deed mij denken aan de lange wandelingen die we dit jaar in Nieuw-Zeeland hebben gemaakt.

 Hier zie je een enorme rotspartij met horizontale groeven als getuige van slijpende werking van het  ijs in de laatste ijstijd. Op de foto hierboven is dit tussen de bomen door net te zien.

 Op de foto hierboven een overzicht van de gelopen route. Met beschrijving erbij.

Daar we onderweg ook nog een verfrissende bui meekregen sopten we alledrie in onze schoenen. Hier zie je drie paar voeten die er 11 intensieve km achter de rug hebben. Het was een schitterende wandeling van drie en een half uur waar we met voldoening op terug kijken. Wederom een heerlijke dag.
BewarenBewaren