donderdag 30 juni 2016

De finale......

Na een vakantie vol met mooi weer zal het nu de komende dagen wat donkerder zijn en wordt er zelfs regen verwacht. Daarom hadden we gisteren al het tuinwerk al gedaan. Naast ons huis stond nog een half opgeladen aanhanger met snoeihout. Vanmorgen na het ontbijt zijn Suzanne en ik bezig gegaan met het volladen hiervan. Het opladen van de aanhanger is nou niet iets waarvan je zegt: ' ik heb lekker in mijn vakantie karrevrachten hout opgeladen....!' Maar ja, het hout moet ergens heen!! Na een uurtje hadden we de kar vol en zijn we gedrieën naar de återvinning gereden om het daar achter te laten. 
Daarna zijn we doorgereden naar Hjo, we wilden er nog een leuke dag van maken. In Hjo hebben we even rondgewandeld, het is een erg leuk stadje aan het Vättern. Wij hebben daar bij de plaatselijke visboer een räksmörgås gegeten. Heerlijk! Daarna hebben we een winkeltje bezocht waar ze natuurproducten verkopen.  Ik heb daar een stukje zeep gekocht. En wat ik daar heel leuk vond is het doosje ouderwetse knijpers. Ik herken ze, mijn beppe gebruikte ze en mijn moeder had heel vroeger ook nog een aantal in haar knijperbak zitten. Kan het zijn dat ze 'Soldaten' werden genoemd????


Stelling met linnen producten

de ouderwetse knijpers

Plein in het centrum van Hjo.

Een doorkijkje met een doorkijkje. 
 Op de foto hierboven zie je een doorkijkje met een doorkijkje. Wanneer je het passeert denk je een steegje voorbij te lopen. Wanneer je naar binnen kijkt zie je een binnenpleintje met een restaurant en een aantal leuke winkeltjes. Daar waar Öppet staat heb je een doorgang naar het Vättern. Erg mooi. Een van die winkeltjes was een Loppis met antieke spulletjes. Veel serviesgoed en dat heeft altijd mijn speciale aandacht. Niet dat ik ze ga kopen, ik heb er hier al drie en dat is genoeg. Ik vind serviesgoed gewoon leuk.

Schattig toch....

Zomaar omdat het mooi is om te zien.
 Later zijn we nog naar een andere Loppis geweest en warempel daar vind ik nog een bloementegeltje dat nog niet in mijn collectie zit. Gekocht natuurlijk voor 20 SEK en dat is 2 euro.
 Eigenlijk had ik nog wel naar een andere Loppis gewild maar daarvoor was geen tijd meer. We hadden namelijk besloten vanavond met Suzanne uit eten te gaan. Eerder al hadden we hiervoor een keuze gemaakt en wel bij Tivedens Mat. Dat is een restaurantje midden in het bos, je zou zeggen wie kan het vinden, waar je heerlijk kunt eten. Vanochtend vroeg al gebeld en we konden nog maar net een tafel reserveren, de hele avond was volgeboekt.
Wat leuk was is dat we bij het eten een flesje wijn hadden uitgezocht, een Pinot Noir, afkomstig uit Nieuw-Zeeland en wel uit de streek Otago, waar wij dwars doorheen zijn gereden afgelopen februari. De Pinot Noir was heerlijk van smaak en we hadden gelukkig een bob!!

 Tivedens Mat is een restaurantje zonder opsmuk. Het restaurant is gerealiseerd in een oude boerenschuur. Omdat het vandaag wat kil was hadden ze het kacheltje aangestoken.
Nog geen slokje gehad en nu al rode wangen....


 We hebben genoten van de dis en van de gezellige sfeer in het restaurant. Als een soort afsluiting van een heerlijke tijd hier en heel leuke dagen samen met Suzanne.
Toen wij vertrokken bij het restaurant stond deze auto, ook van gasten, naast de onze. Zo kun je hier je auto laten staan. (Waarschijnlijk zit er een hond in een bench in de laadruimte van de auto).

Bij thuiskomst hadden we per email al een officieel bericht van goedkeuring van ons rookkanaal van de schoorsteenveger. Godkänd!! staat erop. Die hebben we maar weer in de pocket.
 Morgen hebben we dan de dag die er ook bij hoort maar waar we nooit naar uitkijken. Opruimen, inpakken en schoonmaken. Maandag worden we dan Westereentjes dan is de officiële koop van ons huis aldaar. We vervelen ons dus voorlopig nog niet.

BewarenBewaren

Provtrycken......en heerlijke Wraps!


Skövde ligt ongeveer even ver van Undenäs als Groningen van Dokkum. We hebben altijd zo'n 3 kwartier rijden om er te komen. Eens per week gaan we er wel ongeveer naartoe. Skövde heeft een uitgebreid winkelcentrum en alle voorzieningen zijn er te vinden. Nu Suzanne bij ons is, zijn we met z'n drieën ook een dagje naar Skövde geweest. We hadden een aantal boodschapjes en we wilden naar de behang en verfwinkel 'Colorama' om Jotun verf te kopen voor het plafond in de keuken en om nu tot een definitieve keuze te komen voor het behang dat we er straks in gaan plakken. Ik was dagelijks bezig met het uitzoeken van de behangetjes en een paar dagen eerder hebben  we alle drie een top drie gemaakt. De behangetjes die we hebben geselecteerd wilden we graag in het echt bekijken. Toen we het behang bekeken vielen de bloemetjes behangen eigenlijk al gelijk af, het is te zeer een slaapkamerbehangetje. De patroonbehangen blijven over. Daar zit ook wel een gedachte bij. De gebruikte patronen zijn al oude patronen die komen uit de tijd dat ons huis gebouwd is. Historische tapeter worden ze genoemd of Mormors tapeter. Het zachte blauw is dan mijn favoriete kleur. Je ziet hieronder twee van de drie. Beide zijn ze het niet geworden. In een groter vlak vind ik ze iets te flets.

 Dit is dan de uiteindelijke keuze geworden. Een behang met de mooie blauwe kleur die nog net wat zachter wordt door de beige achtergrond en waarin het wit van de kozijnen en plinten en deuren weer in terugkomt. Ik denk dat dit behang mooi zal staan ook bij de Karl-Johan. Reacties zijn welkom echter het behang hebben we al besteld.
Dit is dan wel niet onze keuken maar zo krijg je een indruk van hoe het behang staat in een groter vlak. Overigens vinden wij het behang hier duur... Nu hebben we in Nederland de laatste jaren geen behang meer aangeschaft omdat we boven voor het grootste deel glasvezel behang op de muren hadden en we dus ook geen goed referentiekader met betrekking tot behangprijzen meer hebben.  De rolletjes behang kosten zomaar 700 SEK en dat is toch zo'n 70 euro. Maar goed, niet geklaagd, we hebben behang. Verder hebben we twee bakken JOTUN klist og sperregrunning aangeschaft en nog een aflakverf.  Jotun is een Noorse verf die de kwaliteit van onze Nederlandse verven schijnt te overstijgen. Ik heb daarin geen speciale deskundigheid, ik strijk ook graag met Wijzanol of Histor. Je ziet op de pot nog net dat de Jotun ' Best i Test' is geworden. Dat moet dus goed komen. De verfklus is voor de volgende vakantie, als je het zo kunt noemen. Het plafond moet wit zijn voordat de Murare begint met het opbouwen van de Karl-Johan.

In het groeiproces naar de Karl- Johan zijn we twee stappen verder gekomen vandaag. We hebben namelijk bezoek gehad van twee schoorsteenvegers (sotarer). We hebben namelijk een provtryck nodig. Dat is een controle van het rookkanaal dat we gaan gebruiken. Trouwe lezers van mijn blog weten vast nog wel dat dit kanaal R-8 gaat worden, het kanaal waarop voorheen de Vedpanna in de kelder aangesloten was. Bij een provtryck sluiten ze het kanaal af en laten ze er disco-rook in lopen om te zien over dit goed naar boven stijgt en er geen rook uit de schoorsteen komt op plekker waar dit niet moet. Voor de provtryck waren we gesommeerd op alle plekken trappen neer te zetten zodat de controle in alle hoeken en kieren kon plaatsvinden. De provtryck verliep gladjes, we hadden natuurlijk goede voorbereidingen getroffen, en de uitslag was dat onze schoorsteen in een prima conditie verkeert. Ze, de schoorsteenvegers, waren erg tevreden en dat is belangrijk omdat hij een belangrijke schakel vormt in dit hele proces. De schoorsteenveger moet nog een keer komen en dat is wanneer de Karl-Johan tot ons gekomen is en zijn plek in de keuken heeft gevonden. Dan moet de schoorsteenveger een geprotocolleerde controle uitvoeren en pas dan komt er een definitieve aantekening van goedkeuring op het formulier dat nu bij het gemeentekantoor ter controle ligt.
Dit formulier hadden we vorige week al afgehaald bij Komunen (de gemeente) en thuis naar beste weten ingevuld. Vandaag hebben we het teruggebracht en direct maar gevraagd of ze even konden controleren of we het juist hadden ingevuld. Dat bleek het geval te zijn op een dingetje na. We hadden zelf de definitieve goedkeuring, die de schoorsteenveger dus moet geven, ook al vast ingevuld  en ondertekend. Foutje!! Omdat dit toch iets te voorbarig was hebben we dat deel van het formulier opnieuw ingevuld en toen was het klaar. Deze week wordt het in behandeling genomen en daarna wordt het naar ons adres in de Westereen opgestuurd. Dat formulier moeten we goed bewaren omdat later de de bygare en de stotare daar nog aantekeningen op moeten maken en het daarna in de archieven bij de gemeente wordt opgeslagen. Het is hier dus niet zo dat je zomaar een kachel kunt kopen en die aan kunt sluiten. Maar voorlopig komen we verder en we zijn blij dat we een goed kanaal hebben. De schoorsteenvegers zeiden ook nog even dat de door ons gekozen bygare een prima vakman was en zeer vertrouwenswaardig. Dat is ook altijd wel weer fijn om behoren, die indruk hadden we zelf ook al gekregen.
Zo'n bezoek van de schoorsteenveger en bezoek aan de gemeente kost energie merk ik. Ik moet me erg inspannen met het luisteren naar en het spreken van de Zweedse taal. Het gaat steeds wat beter, volgens Gerrit loopt het me als water uit de mond, maar dat komt meer omdat dit bij hem het geval nog niet is. Maar ik begrijp de dingen die gezegd worden en vraag vaak nog eventjes...' menar du...zoiets als bedoel je te zeggen.. En dan kom ik er wel uit. De rest van de dag doe ik dan niet zoveel meer, dan is mijn energie op. Dus het laatste vrachtje hout staat nog op de kar, dat komt morgen. Vandaag dan maar de was gedaan omdat het morgen een koude dag gaat worden. Drie machines en allemaal droog en gestreken, is dat maar weer klaar voor de hemresa. Samen met Suzanne nog wat hout gezaagd met de vedkap en in het houthok opgestapeld. En verder wat in de tuin gewerkt waar het onkruid overal zijn kop alweer opsteekt. Laat de buien nu maar komen zou ik zeggen.

 Aanvankelijk zou Greetje deze vakantie ook eventjes bij ons komen. Door een foutje in de planning wordt dat nu september en dat is ook leuk. Ze stuurde nog even een foto op Facebook. Op dit moment is ze in Amerika in Silicon Valley en bijna onderweg naar Helsinki. Ik kan het allemaal niet meer bijhouden. Ik hoop maar dat ze via vliegvelden reist waar de controle goed op orde is.
 Vanavond heeft Suzanne het eten gekookt. Eerder vandaag is heeft ze boodschapjes gedaan. Overdag maakt ze namelijk smooties in de meest gezonde varianten met bosbessen en spinazie en banaan. Vooral de bosbessen schijnen heel gezond te zijn omdat er veel anti-oxidanten in zitten. Dat zou dan weer een goed effect hebben op de vaatwanden. (Deze kennis heb ik natuurlijk niet van mezelf). Verder had Suzanne ingrediënten gekocht voor het avondeten. Hier zie je ons, ik neem de foto, klaar voor de aanval op de wraps. Heerlijk!!


 Vanavond bestond de activiteit uit bankhangen. Gerrit met een boek, ik met mijn computer en Suzanne met haar telefoon, met de app Zweeds leren. De dagen vliegen voorbij. We zijn hier te kort en hebben het hier verschrikkelijke naar onze zin. Toch zullen de komende dagen zich gaan vullen met afscheidnemende activiteiten.
Ik bemerkt dat onze tweede verhuizing naar De Westereen al in mijn hoofd gaat zitten. het hoofd gaat altijd het eerst op reis, en dat is een vervelende eigenschap, ik moet het steeds weer terughalen in de realiteit van hier. anders is mijn vakantietijd nu al voorbij.





BewarenBewaren

zondag 26 juni 2016

En wat voor een wandeling...Djäknerundan

 In tegenstelling tot het uitbundige zomerweer dat we gisteren hadden was het vandaag een bewolkte dag. De vraag was even wat we vandaag zouden gaan doen. Zoals meestal had Gerrit wel een voorstel. Hij zou graag naar Granvik willen. Granvik is een dorpje gesitueerd aan het Vättern  en aan de 49 en dat is de hoofdweg naar Askersund.  Gerrit had gelezen dat er het een en ander is te doen in Granvik. Er zou een haventje zijn en diverse wandelroutes door een deel van het Nationaal Park Tived. Nu vind ik het zelf altijd een beetje lastig wanneer er een plan komt dat de hele dag opvult, ik heb altijd wat meer vrijheid nodig. Echter Gerrit en Suzanne, altijd al twee handen op een buik, wisten me te overtuigen en zo gingen wij rond half twaalf richting Granvik, nadat we eerst een top drie hebben samengesteld van mogelijke behangetjes in de keuken. Je snapt het wel voor iedereen wat...
Sinds we eergisteren een nieuwe weg hebben ontdekt zijn we met 10 minuten in Granvik aangekomen (de nieuw ontdekte weg scheelt ons 20 km). Granvik zelf is een dorpje van niks. Ongeveer 15 tot 20 woningen. Maar wanneer je onder de 49 doorrijdt naar de haven gaat er een wereld voor je open. Ten eerste passeer je een schitterende Herregård, daarna kom je langs een soort loppis zelfbediening winkeltje waar je in alle rust eventjes kunt rondkijken, je keuze kunt bepalen om deze vervolgens te noteren in een notitieboekje en het geld in een kommetje doen. Zo blijft de boekhouding mooi op orde en geeft het aan de eigenaar en de klanten veel vrijheid. Wij kunnen dat wel waarderen. Vervolgens kom je bij het haventje.
De zelfbediening loppis.


Hamn.



 Deze stuga's zijn gelegen aan het Vättern. Te huur voor 40 euro per nacht.
 Naast het haventje is een badstrandje, heel rustig lekker beschut.

 Wanneer je na het badstrandje de weg vervolgt kom je langs een klein beekje waar waarschijnlijk een houtzaagmolen aan heeft gestaan. De restanten waren nog zichtbaar. Dan kom je bij Museum Granvik. Hier wordt de geschiedenis van Granvik in beeld gebracht met foto's en voorwerpen. Vooral voorwerpen uit de bosbouw.

 We hebben het museum helemaal bekeken. Het was gratis, je kunt een bijdrage achterlaten, dit wordt zeer gewaardeerd. Daarna kwamen we bij het natuurgebied aan. In het natuurgebied zijn diverse wandelroutes uitgezet, een stuk of zes. Van elke wandelroute kun je een beschrijving uit een kastje halen, ook weer kosteloos. Wij kozen voor de Djäknerundan die in twee versies te wandelen is een blauwe en een oranje. Suzanne stelde voor de oranje route te nemen. Ik had me er niet zo in verdiept en stemde van harte in. Na een uurtje lopen verlangden mijn voeten naar rust. Meestal loop ik tijdens wandelingen op mijn vertrouwde wandelschoenen die inmiddels de hele wereld al rond zijn geweest. Die had ik nu echter niet aan. De wandeling geschiedde op sportschoenen. Tijdens het lopen gaan er steeds kleine steentje in mijn schoen zitten waardoor het lopen wat pijnlijk wordt. Het eerste deel van de wandeling was adembenemend mooi. We liepen langs de scherenkust van het Vättern waar aanlegplaatsen voor watersport zijn aangelegd. Daar kun je heerlijk beschut aanmeren met een boot.


 Toen wij daar wandelden voer er net een bootje langs op zoek naar een aanlegplek.

 Er zijn ook picknickplaatsen aangelegd en we konden zien dat daar met een zekere regelmaat gebruik van wordt gemaakt.


 We vervolgden onze wandeling. Net toen ik ervan uitging dat de wandeling ten einde was vertelde Suzanne dat we nu ongeveer op de helft van de route waren aangekomen en dat de wandeling in zijn geheel ongeveer 10 km lang zou zijn. Dit vroeg een bijstelling van mijn mindset over deze wandeling. De omgeving was gelukkig inspirerend genoeg. Het deed mij denken aan de lange wandelingen die we dit jaar in Nieuw-Zeeland hebben gemaakt.


 Hier zie je een enorme rotspartij met horizontale groeven als getuige van slijpende werking van het  ijs in de laatste ijstijd. Op de foto hierboven is dit tussen de bomen door net te zien.




 Op de foto hierboven een overzicht van de gelopen route. Met beschrijving erbij.

Daar we onderweg ook nog een verfrissende bui meekregen sopten we alledrie in onze schoenen. Hier zie je drie paar voeten die er 11 intensieve km achter de rug hebben. Het was een schitterende wandeling van drie en een half uur waar we met voldoening op terug kijken. Wederom een heerlijke dag.
BewarenBewaren

zaterdag 25 juni 2016

Midsommardag


Nu Suzanne gezellig bij ons is zijn de renovatie bezigheden wat op een lager pitje komen staan. Je zou kunnen zeggen dat we nu aan vakantie vieren toekomen. Gisteravond zei Gerrit dat het vandaag erg mooi weer zou worden. Hij houdt namelijk het weer altijd bij. Het leek hem een goed idee om vandaag een zeilbootje te gaan huren om zo op het Unden (dat is een meer hier in de buurt) te kunnen gaan zeilen. We houden van zeilen en we hebben in Nederland onze Sinnestriel. Dat is een grundel van 6.5 meter lang (of kort hoe je het maar bekijkt). Overigens kun je hier in Zweden, het land van de 100.000 meren, maar weinig zeilbootjes huren. Maar nu hadden we een adres gevonden. Het is namelijk zo dat tijdens de Sköna maj er bij Tivedens Camping de mogelijkheid was om korte zeiltochtje te gaan maken tegen een kleine vergoeding. Daarover waren we helemaal enthousiast. Eindelijk een adresje waar we een zeilbootje konden huren. Dus vandaag er naartoe. Tivedens Camping is prachtig gesitueerd aan het Unden, een groot meer met superschoon water en wel 109 meter diep op sommige plaatsen. We werden er uiterst vriendelijk ontvangen door Marlies. Zij vertelde ons dat de boot die voor ons het meest geschikt zou zijn geweest kort geleden uit de vaart is genomen wegens onoverkomelijke gebreken aan de kiel. We konden uitsluitend nog de Flying Junior huren. Daarmee kunnen we op zich uit de voeten omdat Suzanne ooit eentje heeft gehad. Het is echter nogal sportief zeilen met de FJ en we waren met zijn drieën en dat is eigenlijk net 1 persoon teveel. We hebben daarom gekozen voor plan B van vandaag en dat was een wandeling in het Nationaal Park Tived bij Tiveds Torp. Maar nog even over de camping, zie foto's een prachtige plek en uiterst verzorgd. We hebben kennis gemaakt met Hein en Marlies, de Nederlandse eigenaars van de camping en contact gegevens uitgewisseld. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen.




Na deze korte kennismaking zijn we doorgereden naar Tiveds Torp. Daar zijn we deze vakantie al eerder geweest, daar had ik toen mijn rabarberplant voor 30 SEK gekocht. Die rabarberplant wil het goed doen echter Arvid en Fynn vliegen er steeds overheen tijdens hun tikspelletjes waardoor er wel eens een blad scheurt of een steel afbreekt. Al met al komt die op dit moment dus niet zoveel verder. Ik ga voor de rabarber nog een veiliger plek uitzoeken.
Het was prachtig in Tiveds Torp. gisteren is daar ook een Midsommar stång opgezet omlijst met allerlei activiteiten. Misschien iets voor volgend jaar....

We zijn er gaan wandelen en hebben gekozen voor de Kyrkoleden. Dat is een oud wandelpad wat in vroegere tijden door de bewoners van Tiveds Torp werd gebruik om naar de kerk in Undenäs te lopen. Een aantal malen per maand moest die gebeuren een wandeling die met elkaar 8 uur tijd nam. Dat is nog eens een investering leveren voor het bijwonen van een kerkdienst. Later werd er in Tived een kerk gebouwd en voerde de wandeling daar naartoe, toch nog steeds 4 uur wandelen. In gedachten hebben we al lopend hier alledrie bij stilgestaan. Wat een wandeling....





Op een gegeven moment lag er een dikke boom over het pad heen en op dat punt hebben we besloten terug te keren. Terug in Tiveds Torp hebben we in de Kaffestuga aldaar een dagens lunch genuttigd. Binnenin de Kaffestuga was het ouderwets gezellig en was er een mooi behangetje geplakt. Op dit moment heeft behang, hier in Zweden 'Tapet' geheten, mijn belangstelling. Ik heb op mijn Pinterest een speciaal bord Tapeter aangemaakt. In onze gerenoveerde keuken willen we namelijk ook een leuk behangetje gaan plakken dat mooi past bij de al eerder genoemde Karl-Johan. Ik vind het nog moeilijk een keuze te maken. Ondertussen heb ik denk ik alle verkrijgbare behangetjes in Zweden wel voorbij zien komen op internet.
De Dagens lunch smaakte heerlijk, de koffie vonden we ietsje aan de sterke kant. We hebben het heerlijk buiten in de schaduw genuttigd. Naast de Kaffestuga was nog een handverkbod. Daar heb ik een leuk voddenkleed gekocht ook voor onze nieuwe keuken. Een leuke herinnering aan een mooie dag.












Vervolgens bracht ons uitstapje ons bij Vitsand. Een heerlijk strandje aan een meer in het Nationaal Park. Het was er druk vandaag maar we konden nog prima een plekje vinden. We hadden handdoeken en zwemkleding meegenomen en hebben heerlijk liggen dobberen in het koele ondiepe water van Vitsand.


De avond is weer heerlijk. De zon schijnt uitbundig en nu om half negen is het nog steeds zonnig en een lekkere temperatuur. We kunnen buiten blijven zitten omdat er een beetje wind staat en we zo geen last hebben van de knoeten of knotsen of hoe ze ook maar heten.