dinsdag 31 mei 2016

De slak, de kwikstaart en de arborist.

Een slak met een huisje daalt de trap van de altan af
Hij is met net te snel af...
Gisterochtend bij het ontwaken scheen de zon volop en ben ik eerst eventjes door de tuin gelopen. Op de stenen trap van de altan kwam ik een slak met een huisje op de rug tegen. Hij was bezig met een moeilijk karwei, nl de trap van de altan afdalen. Ik dacht  eventjes vlug mijn camera te halen en toen ik terugkwam was hij me net te snel af, voor een slak een hele kunst, en was hij over het randje van de trap gegleden. Hier toch nog even een foto van gemaakt. Er was een jonkie bij of ze bij elkaar horen dat weet ik niet. Zoveel verstand heb ik niet van slakken. 



We hebben heerlijk weer. Lekker de hele dag in het t-shirtje buiten. Gisterochtend hebben we een lekkere wandeling gemaakt naar  favoriete plek aan het Viken, het meer vlakbij ons. Tijdens de wandeling liet ik Arvid eventjes los en vond hij het nodig even in de vieze smurrie om te rollen. Aangekomen bij het meer moesten we hem daarom eerst schoonspoelen omdat het anders vanwege de reuk, een straf is dat hij naast je loopt. Arvid vond dat zelf ietsje minder leuk maar onderging het gedwee. Toen we later lekker aan het meer zaten kon hij drogen in de zon, en was al het leed alweer geleden.









We hebben van de stilte genoten en aan de oever van het meer gezeten.
Op de terugweg werden we tot onze verrassing vergezeld door een kwikstaartje. Telkens vloog hij eventjes vooruit, wachtte hij tot we er bijna weer waren om vervolgens weer een klein stukje vooruit te vliegen. 



















Aan de kant van de weg staat het alweer vol met bloeiende Lupines, het is een kleurrijk gezicht. Vorig jaar hebben we er een paar uitgestoken en in onze tuin gezet. Deze doen het nu ook prima.
Bij thuiskomst zijn we weer in de tuin gaan werken. Gerrit ruimt de takken op die de arborist uit de bomen snoeit. De dikke takken gaan we verzagen voor de stook en de dunne takken komen op de stapel voor het afvoeren. Ik heb het gras gemaaid met de versamlare achter op de maaier. Dat is nog niet een waar genoegen. Het gras is te nat en te zwaar en wil niet goed omhoog gezogen worden waardoor de buis steeds verstopt. Ik moet het dan met mijn hand uit die buis halen, iets waar is snel schoon genoeg van heb. Ik heb de buis later maar losgekoppeld en het gras zo gemaaid. Kan het eerst lekker drogen met dit mooie weer en op een later moment rijd ik er wel weer overheen om in de versamlare te krijgen. Ik denk wanneer het gras korter is bij het maaien dat het wel goed zal gaan. De tuin wordt overigens weer mooi netjes.
Zoek de arborist......
Vandaag, dinsdag, is de arborist er weer. Toen we aan het ontbijt zaten konden we door het keukenraam mooi zien hoe hij zichzelf omhoog hijst in de boom en wat een zwaar werk het is om zo in de boom de takken te snoeien.
We naar Skövde geweest. Daar hadden we wat boodschapjes te doen. De TV was in de reparatie en moest weer worden opgehaald, we moesten naar din murare om een afspraak te maken voor een bezoek aan ons om zo een offerte te kunnen uitbrengen voor de Gabriella van Duvemåla (de kachel in de keuken), we hebben nog een motorgrasmaaier gekocht voor de stukken waar de tracker niet bij kan komen, nog een boomzaag op een telescoopstok en we hebben nog gekeken naar vloeren voor in de keuken. Daar zijn we nog niet uit. Dat komt nog.
Vanavond hebben we nog eventjes lekker in de tuin gewerkt. Met de nieuwe motormaaier hebben ik de berm voor ons huis gemaaid. We hebben het oude vervallen hekwerk voor in onze voortuin weggehaald en dat staat nu veel beter.

Deze mooie dag hebben we afgesloten met een glaasje wijn op de altan bij de ondergaande zon.



2 opmerkingen:

  1. Ik ben weer helemaal bijgelezen. Gezien de wandelingen en uitjes met de honden begrijpen wij dat Fynn weer helemaal opgeknapt is...? En sa te sjen hawwe en kreie jim ek moai waar disse dagen. By us in Shanghai is it wat wisselfallig, maar gelukkig nog net sa hyt at is wol west hat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja Fynn docht ut no wer 100 punten, wat er west hat witte we net mar hy hie hele koarts. Hjoed begjinne se foar ut earst wel achter elkoar oan te giseljen om de grutte stroek midden yn us tun.

    BeantwoordenVerwijderen