dinsdag 31 mei 2016

De slak, de kwikstaart en de arborist.

Een slak met een huisje daalt de trap van de altan af
Hij is met net te snel af...
Gisterochtend bij het ontwaken scheen de zon volop en ben ik eerst eventjes door de tuin gelopen. Op de stenen trap van de altan kwam ik een slak met een huisje op de rug tegen. Hij was bezig met een moeilijk karwei, nl de trap van de altan afdalen. Ik dacht  eventjes vlug mijn camera te halen en toen ik terugkwam was hij me net te snel af, voor een slak een hele kunst, en was hij over het randje van de trap gegleden. Hier toch nog even een foto van gemaakt. Er was een jonkie bij of ze bij elkaar horen dat weet ik niet. Zoveel verstand heb ik niet van slakken. 



We hebben heerlijk weer. Lekker de hele dag in het t-shirtje buiten. Gisterochtend hebben we een lekkere wandeling gemaakt naar  favoriete plek aan het Viken, het meer vlakbij ons. Tijdens de wandeling liet ik Arvid eventjes los en vond hij het nodig even in de vieze smurrie om te rollen. Aangekomen bij het meer moesten we hem daarom eerst schoonspoelen omdat het anders vanwege de reuk, een straf is dat hij naast je loopt. Arvid vond dat zelf ietsje minder leuk maar onderging het gedwee. Toen we later lekker aan het meer zaten kon hij drogen in de zon, en was al het leed alweer geleden.









We hebben van de stilte genoten en aan de oever van het meer gezeten.
Op de terugweg werden we tot onze verrassing vergezeld door een kwikstaartje. Telkens vloog hij eventjes vooruit, wachtte hij tot we er bijna weer waren om vervolgens weer een klein stukje vooruit te vliegen. 



















Aan de kant van de weg staat het alweer vol met bloeiende Lupines, het is een kleurrijk gezicht. Vorig jaar hebben we er een paar uitgestoken en in onze tuin gezet. Deze doen het nu ook prima.
Bij thuiskomst zijn we weer in de tuin gaan werken. Gerrit ruimt de takken op die de arborist uit de bomen snoeit. De dikke takken gaan we verzagen voor de stook en de dunne takken komen op de stapel voor het afvoeren. Ik heb het gras gemaaid met de versamlare achter op de maaier. Dat is nog niet een waar genoegen. Het gras is te nat en te zwaar en wil niet goed omhoog gezogen worden waardoor de buis steeds verstopt. Ik moet het dan met mijn hand uit die buis halen, iets waar is snel schoon genoeg van heb. Ik heb de buis later maar losgekoppeld en het gras zo gemaaid. Kan het eerst lekker drogen met dit mooie weer en op een later moment rijd ik er wel weer overheen om in de versamlare te krijgen. Ik denk wanneer het gras korter is bij het maaien dat het wel goed zal gaan. De tuin wordt overigens weer mooi netjes.
Zoek de arborist......
Vandaag, dinsdag, is de arborist er weer. Toen we aan het ontbijt zaten konden we door het keukenraam mooi zien hoe hij zichzelf omhoog hijst in de boom en wat een zwaar werk het is om zo in de boom de takken te snoeien.
We naar Skövde geweest. Daar hadden we wat boodschapjes te doen. De TV was in de reparatie en moest weer worden opgehaald, we moesten naar din murare om een afspraak te maken voor een bezoek aan ons om zo een offerte te kunnen uitbrengen voor de Gabriella van Duvemåla (de kachel in de keuken), we hebben nog een motorgrasmaaier gekocht voor de stukken waar de tracker niet bij kan komen, nog een boomzaag op een telescoopstok en we hebben nog gekeken naar vloeren voor in de keuken. Daar zijn we nog niet uit. Dat komt nog.
Vanavond hebben we nog eventjes lekker in de tuin gewerkt. Met de nieuwe motormaaier hebben ik de berm voor ons huis gemaaid. We hebben het oude vervallen hekwerk voor in onze voortuin weggehaald en dat staat nu veel beter.

Deze mooie dag hebben we afgesloten met een glaasje wijn op de altan bij de ondergaande zon.



zondag 29 mei 2016

Sommar regn

Vanochtend bij het ontwaken hoorden we de regen op het dak van de altan kletteren. We zeiden tegen elkaar dat opstaan geen haast had omdat het toch regende. We hadden eigenlijk het plan om de tuin af te maken, d.w.z. de laatste takken eruit halen en de kantjes afwerken en nog een keer maaien. Dat hoefde allemaal niet omdat het gras nu nat is van de regen.
Na het opstaan, douchen en ontbijt zijn we lekker wat met onze Zweedse les bezig geweest. Ik ben zelf aan het worstelen met onbepaalde en bepaalde vorm van het bijvoeglijk naamwoord, Gerrit doet andere dingen. We lopen een beetje uit elkaar omdat ik er wat meer mee bezig ben. 
Greetje stuurde nog een appje met 25 graden. Mijn korte termijn informatiesysteem ging ervan uit dat het 25 graden is in Oxford en wenste haar mooie fietstochten toe op haar nieuwe fiets. Latere communicatie herinnerde mij eraan dat ze alweer in New York zit. Ze had het wel verteld tijdens onze laatste skype vorige week maar het was me alweer ontgaan. Er gebeurt zoveel de laatste tijd dat mijn geheugen merkbaar moeite heeft met het onderscheiden van hoofd- en bij zaken. Het was dus 25 graden in New York, lekker weer daar. Ik had ook eventjes een weerberichtje van onze omgeving opgezocht. Dat vertelt dat het vanavond gaat opklaren (uppehåll in het Zweeds) en dat het de komende dagen ook lekker weer gaat worden, zelfs meer zonnetjes dan in NY.

Dat berichtje heb ik eventjes terug verzonden met de App. Geen reactie terug ontvangen :)!  
Na een poosje bezig te zijn geweest met Zweeds hadden we op deze reserve moederdag wel zin om eventjes een ommetje te maken. Omdat het nog steeds Sköna Maj tijd is hebben we in het programma gekeken welke activiteiten er vandaag zijn. Er was een kerkdienst in de Stavkyrka in Skage met koffie en moederdagtaart na en er was een activiteit in Tiveden national Park en wel Tived torp. Plantjes ruilen en live muziek. Daar hebben we voor gekozen. 


Tived Torp is een klein oud gehucht midden in de natuur en prachtige omgeving. Je kunt er heerlijk wandelen (wat we dus vandaag vanwege de regen maar niet hebben gedaan) en lekker koffie drinken of een dagens lunch eten in de koffietent aldaar. De live muziek bestond uit een operakoortje van dames. Leuk om te zien en om te horen. Het publiek vond het prachtig en na afloop werden de zangers bedankt bij het verlaten van het zaaltje. Tack for musik!! leuk om mee te maken en een leuk ontspannen sfeertje. De Zweden houden van zingen en muziek maken. Wanneer ze bij elkaar zitten kan er zomaar iemand een (drink)lied aanheffen waarna iedereen mee gaat zingen. Dat gebeurde ook bij de live muziek. Het publiek werd uitgenodigd mee te zingen. Nu zijn we wel muziek liefhebbers en in een ver verleden ook wel zangers maar meezingen was voor ons nog een brug te ver. Na de liederen zijn we ook nog even bij de plantjes langsgelopen. Ik heb rabarber gekocht. Niet omdat we zoveel rabarber eten, eigenlijk helemaal niet want er moet zoveel suiker in, maar om de rabarber te gebruiken wanneer ik een rabarbertaart ga bakken. Het recept ervan staat in het kookboekje van Kakkelaset. De rabarberplant is de eerste aanschaf voor mijn toekomstige moestuin. Van Femke en Louis kreeg ik al eens een naslagwerk over hoe een moestuin aan te leggen en waarmee rekening te houden. Ik heb er al in gelezen maar ben nog geen deskundige. Misschien dat dat nog komt. Anders kan ik altijd nog een vraag neerleggen bij mijn voormalige buurman Gerard. Die heeft al zolang hij daar woont een moestuin volgens mij en is ondertussen dus wel een deskundige.
Bij thuiskomst hebben we genoten van een kopje thee met Buddapestrulle en na de thee klaarde de lucht wat op en is Gerrit het laatste hout gaan opruimen en heb ik de lasagne gemaakt en in de over gezet. Hoe huislijk. Heerlijk!
Vanavond tijdens onze avondwandeling met Arvid en Fynn heb ik nog even de beloofde foto van het snoeihout genomen.

De sommar regn is voorbij, de zomer kan nu wat ons betreft wel komen.



zaterdag 28 mei 2016

Sköna Maj

De gehele maand mei wordt het voorjaar gevierd met Sköna Maj activiteiten. Dit is het derde jaar dag we van de activiteiten een staartje meepakken. Sköna Maj kent allerlei activiteiten, de meeste buiten een aantal binnen zoals concerten en kunst tentoonstellingen.

Vandaag was het Sommar Marknad, rondom de ICA (het centrale punt in Undenäs) waren allemaal kraampjes opgesteld waar je handwerkproducten kunt kopen. Er komen veel mensen op af. Ook was er een open tuin bij de familie Beda. Een prachtig aangelegde tuin waar je doorheen kunt lopen en een kopje koffie kunt drinken. Ook waren er zelf gekweekte plantjes te koop. De tuin zag er werkelijk heel mooi uit met mooie vijverpartijen, zitjes her en der en ook nog een stuk groentetuin en een opkweek kas.



Na het bezoek aan de tuin zijn we nog even langs de kraampjes gelopen. Het geeft reuring aan het dorp en dat is leuk.


Geïnspireerd door de mooie tuin die we hadden bezocht ben ik vandaag ook aan de slag gegaan. Het was tenslotte prachtig weer en heerlijk om buiten te zijn. Ik heb de paden aan de voorkant van het huis onkruid vrij gemaakt, op de knieën met een mes. Geen gifspuit vanwege de bijen. Zonder bijen geen leven. Ik had afgelopen herfst een stuk gelezen over onkruidverdelgers die stoffen bevatten die gevaarlijk zijn voor de bijenpopulatie. Vandaar het handwerk van vandaag. Het viel niet mee maar meter voor meter kwam ik verder met ons pad. 
We kregen een app van Henk en Chang die een tempel van Confusius bezochten in de hometown van Confusius. Daarvoor moesten ze een trap van 9000 treden lopen, je komt namelijk niet zomaar bij wijsheid. Gerrit vroeg hen nog of ze dat ook op de knieën moesten doen, lets wat je boeddhistische monniken wel eens ziet doen wanneer je een tempel bezoekt. 
Wel ik heb wel de gehele dag op mijn knieën gelopen, wie weet wat het me nog eens gaat brengen. Het resultaat stemt in elk geval nu al tot tevredenheid, het pad is weer mooi onkruid vrij. In het pad groeiden nog een aantal violen. Die hadden zichzelf gezaaid. ik heb ze voorzichtig uitgestoken en in de boom geplant. In een van onze beuken zit een holte, waarschijnlijk van een afgezaagde tak, die uitstekend dienst kan doen als een plantenbakje. Ik heb aan de arborist gevraagd of het kon en hij vertelde me dat die holte prima beplant mocht worden. Heb er nog geen foto van, die zal ik morgen wel even posten.
Gerrit is vandaag wederom bezig geweest met het opruimen van de afgezaagde takken. De dikke takken haalt hij eruit, die kunnen we mooi stoken, de dunne komen op de steeds groter worden berg snoeihout. Het is heel zwaar werk en hij zweet als een otter, over vakantie gesproken.....De berg snoeihout is inmiddels zo groot geworden dat we hem niet meer met een aanhangwagentje af kunnen voeren. Dan zouden we de rest van de vakantie bezig zijn met op en neer rijden naar Karlsborg voor het afvoeren van snoeihout. Er zal iemand moeten komen om het op te halen. Wie..... dat weten we nog niet.

vrijdag 27 mei 2016

Fynn is ziek en Beltsjeblommen

Het is vandaag vrijdag en het is een donkere, bewolkte dag vandaag. De Arborist moet nog een boom snoeien, hij is laat en ziet af van het in de boom klimmen. Het is te glibberig met de regen. De bomen worden overigens erg mooi. We kunnen er nu weer doorheen kijken en de takken gaan niet meer kris kras door elkaar. Er zit nu weer een geordende structuur aan de bomen. Ik vind ze echt heel erg opknappen, Gerrit wil er liever nog meer takken af. Ik vind het zo wel prima. Wanneer er teveel takken afgaan krijgt de boom stress en groeien er takken op plekken waar je liever geen takken ziet groeien.
Bij het opstaan is na het douchen en aankleden de eerste loop naar de honden. Ze hebben hier  overigens een eigen slaapkamer. Dat is een soort tussenkamertje dat we eigenlijk nergens voor gebruiken. We hebben het daarom maar tot hondenslaapkamer gebombardeerd. Meestal staan ze al te kwispelen voor de deur als we eraan komen. Bij het openen van de deur vloog Arvid naar buiten en raakte bij de bocht in de slip, schoof op het kleed nog een eindje door de hal en kwam voor de keuken tot stilstand. Fynn kwam er niet achteraan, wat meestal wel het geval is. Een beetje sloom kwam hij uit zijn mandje en liep hijgend naar de keuken. Ik dacht dat hij nodig moest plassen en liet hem naar buiten. Daarna kwam hij al snel weer naar binnen en kroop in zijn mandje in de keuken en kwam er niet meer uit. Hij lag helemaal te rillen, hoefde geen eten, zelfs geen stukje kaas. Hij kwam ook niet toen we ons eitje tikten (anders gaat hij bij het eitje tikken altijd naast ons zitten in afwachting of er voor de honden ook een eitje bij zit). Hij is namelijk gek op een eitje. Niets van dat alles. Hij was erg warm, zijn oren gloeiden. Aan de buitenkant was niets te zien. We hebben hem een antibiotica tablet gegeven en ik heb hem onder een kleedje gelegd. Daar is hij de rest van de dag blijven liggen. Nu... na het avondeten, begint hij weer wat rond te lopen en is hij ook niet meer zo warm.


Omdat het vandaag regende konden we niet direct de tuin in. We zijn naar het tuincentrum gereden in Möltorp. Daar hebben we 'Beltsjeblommen'  gekocht voor in de bakjes op de opritpalen of hoe die dingen ook maar heten. Meestal doe ik er gele en blauwe violen in maar er is geen viool meer te krijgen. Beltsjeblommen staan ook erg mooi. Ik kon het niet laten ook een witte sering mee te nemen, die vind ik zo prachtig mooi. In Dokkum had ik er ook eentje in de achtertuin staan, die staat er waarschijnlijk nog maar is nu niet meer van mij. Ik denk dat hij wel gaat aanslaan. Seringen zie je hier erg veel en in alle kleuren.
De 'kantstukjes' ... heerlijk
's Middags knapte het weer een beetje op. Toen ik vanmiddag in de keuken een Budapestrulle aan het bakken was scheen de zon lekker in de keuken. De rulle is weer goed gelukt. Gerrit staat al te watertanden als hij hem in de koelkast ziet staan. Ik bewaar hem nog eventjes tot zondag. Dan is het nl. hier in Zweden Moederdag. Dat viert men hier altijd de laatste zondag in mei. Ik heb dus dit jaar tweemaal moederdag, ik ben dan ook vier keer moeder!! Kinderen zullen er denk ik niet langskomen, die weten niet eens dat het hier moederdag is. Ze komen straks in juli wanneer we weer verhuizen, maar dan heb ik denk ik geen rulle.
De rest van de middag en een deel van de avond hebben we weer in de tuin gewerkt. Gerrit ruimt nog steeds takken op die onder de gesnoeide bomen liggen, ik maak het tuintje om het huis heen schoon. Er groeit veel Zevenblad in. Dit betekent een schep uitscheppen, schep op de kruiwagen, alle onkruid en wortels uitzoeken, geen enkel wit puntjes laten zitten en dan de schep met schone aarde weer terug in de tuin. Het zevenblad groeit hier overal, het is moeilijk uit te roeien. In het schoongemaakte tuintje heb ik Hosta neergezet, eens sterke soort, donkergroen met grote bladeren. Nu maar hopen dat de slakken hem laten staan.

Hosta Blue Angel

donderdag 26 mei 2016

De eerste dagen

Dinsdagmiddag zijn we vertrokken van de camping bij Dokkum. Na een gezellige lunch met mijn collega's Aukje en Marloes bij Artisante ben ik vlug naar onze caravan gegaan waar Gerrit al druk bezig was met de voorbereidingen voor vertrek. Ik kon hem daarmee mooi nog eventjes helpen. 14.40 was de caravan vertrekklaar en reden van van de camping af. Een beetje spannend wel omdat onze auto deze winter wat problemen had gegeven. Bij en zo'n lange reis met de caravan als aanhanger vraag ik me dan wel af hoe dat zal gaan.

Onze auto is tenslotte 10 jaar oud en dus al een beetje op leeftijd. We willen eigenlijk wachten met vervanging tot we in Zweden wonen, dus hij moet het nog eventjes volhouden. Omdat onze garage in Drachten er niet meer is hebben we onze ' alde Swarte' nu bij garage DUC in onderhoud. DUC heeft er veel aandacht aan gegeven en de auto voorzien van nieuwe remschijven. Onze Alde Swarte heeft het prima gedaan en heeft geen problemen gegeven. We zijn heerlijk rustig naar Denemarken gereden waar we hebben overnacht bij de brug bij Vordingsborg. 
Daar is een lange brug die halverwege een afslag heeft naar mön en bij die afslag is een mogelijkheid voor campers en caravans om te overnachten. Jammer was dat het kampeer deel afgesloten was en we uitsluitend op de parkeerplaatsen mochten staan. Maar desalniettemin hadden we een prachtig plekje met een heerlijk uitzicht waar we prima hebben gestaan.
Gerrit was al vroeg wakker en heeft lekker even van de zon genoten.

tijd om de tafel te dekken voor het ontbijt.
De volgende dag, woensdag, zijn we na het ontbijt doorgereisd naar Zweden. Deze reis was ook mijn primeur wat betreft het rijden met deze caravan. 


Øresundsbron

We hadden heerlijk zonnig weer met een strakblauwe lucht. Ongeveer 17.30 kwamen we aan bij ons huis in Undenäs. Alles was oke! Iets wat altijd wel weer wat spannend is.
Vanochtend hebben we eerst de wimpel gehesen en lekker de honden uitgelaten in het bos tegenover ons huis. Daarna zijn wij ook in de tuin gaan werken.

In onze april vakantie hadden we afspraken gemaakt met de arborist die onze bomen gaat snoeien. Hij had per email al aangegeven hard aan het werk te zijn. Hieronder zie je hem in de boom. Onze bomen worden prachtig gesnoeid vinden wij. Indien nodig wordt er kruinstabilisatie aangebracht. Met een band worden dan twee toppen in de bomen dan aan elkaar gekoppeld zodat de druk bij harde wind verdeeld wordt en de kans dat er een kruin afbreekt zo vermindert.  De arborist heeft een eenmansbedrijf. Zijn moeder helpt aan de grond. Zij heeft een EHBO opleiding en dat is verplicht voor het uitvoeren van zijn werk. Er moet altijd iemand aan de grond aanwezig zijn voor het geval er iets gebeurt.
Het is lekker buiten weer en we hebben er zin in.

Werken in de tuin om de boel weer wat netjes te krijgen.









 Op de foto hierboven zie je de plek waar later de uitbreiding van onze 'Altan'  komt.





maandag 23 mei 2016

Bijna vakantie

We staan op Camping De Schreiershoek. Dat is een kleine camping met ongeveer 11 kampeerplaatsen, 4 blokhutten, en prima sanitaire voorzieningen en een paviljoen waar je heerlijk kunt eten en aan het water een glaasje wijn kunt drinken of waar je een klein (familie)feestje kunt houden. We zijn erg tevreden op de Schreiershoek. Voorafgaand aan ons verblijf hier hadden we wilde verhalen gehoord over een camping voor gescheiden mannen, waar wij waarschijnlijk 's avonds nog bij moesten klussen om het leed te verzachten. Niets van dat alles hoor!! Het is hier prima, lekker sfeertje, relaxed en we hebben hier erg fijne buren in de caravan naast ons bij wie we absoluut niet  hoeven bij te klussen. De camping is gelegen aan de Dokkumer Ee en bij mooi weer vaart er af en toe een bootje voorbij. Het voelt alsof we al vakantie hebben en tussendoor af en toe even moeten werken.
Die ontspanning is ook wel nodig want we hebben net een stevige verhuizing achter de rug. Na meer dan 30 jaar hebben we ons huis verlaten.  Het paste ons niet meer, nu onze kinderen uitgevlogen zijn. Na het uitsorteren van de in 30 jaar verzamelde spullen hebben we onze gehele inboedel in de opslag gezet. We hebben namelijk nog niet een ander huis.... Tenminste hadden... toen we hier kwamen op de camping. 
Terug naar het oude huis.We hadden verwacht dat de verkoop en de verhuizing zou zorgen voor gevoelens van heimwee en gemis. Tot op dit moment valt dat reuze mee. Het loslaten van een huis wat veel onderhoud met zich meebrengt geeft ons een gevoel van ruimte. We hoeven even niets en dat is een heerlijk ontspannen gevoel.
Onze caravan

Campingview vanuit de caravan genomen







Nou ja... niks doen.
We hadden onze caravan 2 jaar niet gebruikt. In het laatste jaar hadden we een zonnecel op het dak laten monteren. Die doet het overigens prima. Meestal schijnt overdag de zon wel eventjes en dan laadt de zonnecel de accu meteen op. Zo staan we eigenlijk nooit meer zonder stroom.
Nooit meer....
Totdat we nu hier onze eerste regendag zonder zon meemaakten. Wat bleek ons nu, als de zonnecel niet laadt loopt de accu leeg. Dat zou niet moeten omdat we aan de stroom staan. Dat was schrikken dus.
Tijdelijk hebben we er even een acculader van de campingbaas aan gezet. Maar dat voelt toch niet goed. Zo'n 'kwaliteitscaravan uit Zweden' en dan een acculader. Dus wij, lees vooral Gerrit, gingen nadenken over wat het probleem zou kunnen zijn. We hadden twee mogelijkheden of de accu is niet goed of de ingebouwde oplader, omvormer is kaduuk. Een dagje Leeuwarden bracht ons een spanningsmeter, die antwoord zou geven op die vraag. De accu was goed en de oplader-omvormer was kapot. We zouden bijna al een nieuwe bestellen toen ik tegen Gerrit zei... Meet nog even door met je nieuwe spanningsmeter, in had gezien dit snelle resultaat daar wel vertrouwen in en ondertussen stond de hele caravan toch al op de kop terwijl ik net een glaasje wijn had klaargezet. We kwamen er achter dat we de banken omhoog konden zetten waardoor we de lader-omvormer los konden monteren zodat hij beter door te meten zou zijn. Dat doormeten hoefde ineens niet meer omdat bij het openmaken van het apparaat bleek dat er een zekering in zat, twee zelfs, die kapot was. Toen was het slechts nog een ritje naar Stellema, benzinepomp, hup.. nieuwe zekering plaatsen, weer meten en ja hoor. Dat was het.
Het heeft heel wat hoofdbrekens gekost maar het probleem is gevonden en opgelost. Nu doet de hele handel het weer helemaal perfect!!! Heerlijk!
Onze Fynn dacht, ik lig hier goed lekker op de vloerverwarming, en ik blijf lekker liggen, wat er ook gebeurd.

Het glaasje wijn bij de puinhoop in onze caravan tijdens de speurtocht naar het euvel van de stroomstoring.
We hebben nu een week op de Schreiershoek gestaan. De honden vinden het heerlijk, ze mogen mee naar mijn praktijk om daar de boel onveilig te maken. De eerste dag zaten ze luidkeels te zingen toen ik midden in een lastig gesprek zat. Erg fijn!! Maar nu gedragen ze zich zo prima, dat ik vette complimenten krijg van mijn beide collega's. 
Ondertussen hebben we ook een ander huis. In Zwaagwesteinde of beter gezegd ' De Westereen '. De hardcore van de woudpiekjes. Daar komen we te wonen. We hebben er zin in. Een huis vol techniek met een EPC van 0.2    0.0 zou energie neutraal zijn geweest en dat is het net niet. Maar omdat wij veel weg zijn zou het kunnen dat we energieneutraal wonen. We wachten af.
Dit is ons nieuwe huis in Friesland voor de komende tijd.
Altijd welkom, wanneer we er wonen.
Vanaf nu weer nieuwe blogs over de onze belevenissen wanneer we echt vakantie hebben.