Een gevalletje van stormschade

Zondag ochtend vroeg zijn we met z'n drieën vertrokken om de rest van de kerstvakantie in Zweden door te brengen. We hebben een prima reis gehad. Voor mijzelf was het een makkie. Henk en Gerrit reden om beurten en ik zat lekker op de achterbank te breien aan mijn tweede Sarah Lundtrui van IJslandse wol.

Onderweg op de E4 richting Jönköping

Tot Jönköping ging het probleemloos, daarna moesten we heel voorzichtig rijden omdat er overdag een dik pak sneeuw gevallen was. Op de 195 van Jönköping naar Karlsborg lag er sneeuw op de weg en was het hier en daar glad.
De 195 is een weg langs het Vättern, overdag prachtig mooi om langs te rijden vanwege het prachtige uitzicht over het Vattern, maar ook een weg waar zomaar elanden en herten en reeën kunnen oversteken. Dat overkwam ons nu op de gladde weg. We reden zo ongeveer met een gangetje van 50 km toen er plotseling een ree uit de greppel kwam om de weg over te steken. Hij schoot zo voor onze auto langs, als hij van schrik was blijven staan was het nu geen ree meer geweest en hadden wij een probleem met de auto gehad. Gelukkig is het allemaal goed verlopen; het maakte ons scherp en we zijn nog meer waakzaam dan we al waren, doorgereden. Verderop op de 195 konden we niet verder rijden omdat net voor ons de weg werd afgezet en we een eindje verderop blauwe zwaailichten van de politie konden zien. Kennelijk was er net een ongeluk gebeurd, volgens mij een gekantelde vrachtwagen maar helemaal zeker ben ik niet. Het was al donker. Na eerst eventjes geaarzeld te hebben heeft Henk de auto gekeerd en via een tussendoor-weggetje konden we op deze manier dit probleem omzeilen en onze weg vervolgen.
Half acht kwamen we aan bij ons huis.
Alles is hier ok! Ons huis staat er prachtig bij en dat is elke keer weer een hele geruststelling. Het was
deze keer lekker warm in huis omdat we Håkan hebben gevraagd de kachel op te plussen naar 20 graden. Vlug de auto uitgeladen om daarna nog even gezellig te kunnen zitten, lekker bijkomen van de reis en nog een stukje warme pizza als avondeten.
Vanochtend bij het wakker worden zag de wereld er prachtig wit uit, een schone witte deken over het Vångdalen met een heerlijk zonnetje dat de sneeuw bescheen en de sneeuwkristallen deed oplichten. Wat een prachtig gezicht.


Na het ontbijt zijn we naar Näs gewandeld. Wat heerlijk!!! om koude wangen en oren te hebben en de  frisse koude lucht in te ademen. Het is hier WINTER!! Heerlijk Winter!! Jas aan, sjaal om handschoenen aan, zoals het hoort te zijn eind december. Dat is toch heel wat anders dan 14 graden C. met kerst in Nederland.

Bij het naar buiten gaan vanochtend voor de wandeling  ontdekten we een gevalletje van stormschade. De oude linde op de hoek van ons erf mist een enorme zijtak. We vonden hem op de grond onder de boom weer terug. Twee weken geleden heeft het in dit deel van Zweden zwaar gestormd. Ik zat er toen al een beetje over in hoe onze bomen de storm zouden overleven. Vanmorgen ontdekten we dus een enorme wond aan een van de bomen. De slechtste van het stel. De boomchirurg die vorig jaar een inspectie van de bomen heeft gedaan, had al aangegeven dat deze boom een zwakke broeder was. Hij zou deze boom sonderen om te zien wat de conditie van de binnenkant van de boom is. Gedachte was dat hij hem zo zou snoeien dat de boom rustig kon sterven de komende jaren. De boomchirurg, Per Korstsström uit Örebro, is niet geweest. Het zal voor hem ook een slechte zomer zijn geweest en we begrijpen dat dit werk zich moeilijk laat plannen. We hopen dat hij volgend jaar wel langs komt, het scheelt hem dan een keer sonderen. Deze boom moet om denk ik. Dan hebben we een heel mooie voorraad haardhout voor volgend jaar.

close up van waar het deel is afgescheurd.

Het afgescheurde deel

Terugkomend van onze boodschapjes halen bij Lina's ICA  kwamen we nog deze Kerstbok tegen bij een van onze buren in het dorp. Altijd weer mooi om te zien en zeker een plaatje waard. Een aantal huizen eerder hadden we al een kleiner exemplaar gespot.


Verder hebben we deze eerste dag lekker in alle rust doorgebracht. De hele middag heb ik al een lekkere Julskinka (kerstham) in de oven staan die 4 uur moet garen. Na de twee kerstdiners kan die er nog prima bij.  Hij weegt 2 kilo zodat we denk ik de rest van de vakantie wel van de ham kunnen eten.
Het is een fraai begin van onze vakantieweek in Zweden.